Page 312 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 312
294
กิเลสลดลง ได้ความว่าง ความบริสุทธิ์ นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่ใช่ว่าได้อย่างอื่น อย่างอื่นเป็นผลพลอยได้ คุณวิเศษต่าง ๆ นี่เป็นผลพลอยได้
แต่เป้าหมายหลักคือ การชาระจิตใจของตนให้บริสุทธิ์ หรือเพื่อ ความดับทุกข์อย่างสิ้นเชิง นั่นคือเป้าหมายหลัก ไม่ใช่เพื่อสิ่งอื่น การปฏิบัติ ธรรม แต่ถ้าเพื่อสิ่งอื่นเนี่ยอาจจะสมหวังบ้าง ผิดหวังบ้าง แต่ถ้าเพื่อละกิเลส ไม่มีใครผิดหวัง ถ้าพอใจที่จะกาหนด พอใจที่จะทา เพราะฉะนั้นตั้งเป้าหมาย ให้ถูก แล้วเราจะรู้ว่าเราเดินทางถูกหรือเปล่า ถ้าตั้งเป้าหมายผิด เราก็จะ ไม่แน่ใจตัวเองแล้ว เอ้า.. หมดแล้ว
ถ้าเราอยากรู้ว่าเราก้าวหน้าหรือไม่ ให้ดูสภาพจิตเราว่าเป็นอย่างไร ดูสภาพจิตเราโดยทั่วไป โดยที่เราไม่ต้องกาหนดอะไร ตอนนี้สภาพจิตเป็น ยังไง ? ต่างจากเมื่อก่อน ตรงนี้นะ เบาขึ้น อิสระขึ้น และอีกอย่างหนึ่งก็คือ ว่าความมีตัวตนเราน้อยลง ก็จะเห็น อันนี้โดยรวมนะ ว่าโดยสภาวะโดย รวมนะ แต่ถ้ารายละเอียดต้องมาเล่า จะได้รู้ว่าสภาวะต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น เปลี่ยนแปลงยังไง ?
สภาวญาณที่ก้าวหน้า สภาวญาณที่ก้าวหน้าขึ้น ไม่ใช่สภาพจิต เมื่อกี้นะ เราไม่สามารถรู้ได้นะว่าก้าวหน้าแค่ไหน เราจะรู้ได้ถึงความรู้สึก สภาพจิต ที่ถามเมื่อกี้น่ะถูก เรารู้แน่นอน ดีไม่ดีอย่างไร แต่ลักษณะ สภาวญาณเนี่ย ส่วนใหญ่เราไม่ค่อยรู้ และก็บอกไว้ก่อน แล้วก็จะจาก็เลย ไม่บอก ถ้าจาแล้วติด มีปัญหาเยอะเลย สาหรับนักปฏิบัติแล้วรู้สภาวญาณ แล้วจะติด เมื่อไหร่จะถึงตรงนี้ พอถึงตรงนี้ อ๋อ..ใช่แล้ว พอรู้ตรงนี้แหละ ใช่แล้ว มีตัวตนเกิดขึ้น มันก็จะถอยหลัง พอถึงสภาวะนั้นพอมีตัวตน เกิดขึ้น มัวแต่เพลิดเพลินยินดีปุ๊บ ถอยอีก ก็เริ่มนับใหม่ต่อก็เริ่มนับหนึ่ง ใหม่ต่อ
เพราะฉะนั้นไม่รู้ดีกว่านะ รู้ผลที่เกิดขึ้นน่ะดีแล้ว ถึงเวลาค่อยรู้ ไม่ใช่ไม่รู้นะ เราไม่รู้เรียกว่าญาณอะไร แต่สภาวะที่เกิดขึ้น เรากาลังไป
