Page 350 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 350
332
ไปพยายามนับหนึ่งใหม่ตลอดเวลา ให้สานต่อ อย่างเช่น กลับไปปฏิบัติต่อ ผลเป็นยังไงก็เล่าต่อไปเลย ไม่ต้องมาเริ่มใหม่ อย่างเช่น สมมติว่าครั้งนี้ ปฏิบัติได้ถึงตรงนี้ คราวหน้ามาต้องเล่าต่อแล้วนะ จากวันนี้พอไปปฏิบัติ ต่อแล้วเป็นยังไง ให้เล่าต่อไปเลย ตรงนี้เขาเรียกสานต่อสภาวะของตัวเอง จะได้รู้ว่าก้าวหน้าแค่ไหน หรือว่าไปติดตรงไหน ไม่ใช่มาเริ่มใหม่ นับหนึ่งใหม่ ให้อาจารย์ .. เอ้า..ให้แยกรูปนามใหม่ โอ..กลับมาที่เดิมอีกแล้วถ้ามาบ่อย ๆ ได้เจอ ต้องแยกรูปนามใหม่ทุกครั้ง ไม่รู้จะพูดอะไรปฏิบัติธรรมต้องเดินหน้า เหมือนกับเราทาซ้า ๆ แต่อย่ากังวล เมื่อไหร่ที่เรารู้สึกว่ากาหนดไม่ได้ ก็เริ่มใหม่ เริ่มใหม่ได้นะ
ทุกครั้งที่เราเริ่มใหม่ นิ่งใหม่ พลัง สติ สมาธิเรามีกาลังมากขึ้น สภาวะใหม่ก็จะปรากฏขึ้นเอง ไม่ใช่ว่าเราเริ่มใหม่ อ้าว..หลุดไปแล้ว เริ่มใหม่ แล้วก็จะมาที่เดิม ไม่ใช่นะ บางทีเราเผลอไปนิดหนึ่ง พอเรานิ่งใหม่ กาลังสติ เรามากขึ้น มันก็จะไม่เห็นเหมือนเดิม อาจจะเห็นที่ต่างออกไปแล้ว ความ เปลี่ยนแปลงเขาก็จะเกิดขึ้น เพราะฉะนั้นไม่ต้องห่วง การเจริญวิปัสสนาเรา ต้องการรู้การเปลี่ยนแปลงอยู่แล้ว ไม่ใช่ไปยึดของเก่า ถ้าจะเห็นเหมือนเก่า เหมือนเดิม บางคนจะรู้สึกว่าพอนิ่งเมื่อไหร่ก็เห็นอย่างนี้ เหมือนเดิม.. เหมือนเดิม.. เบื่อ ปฏิบัติไม่ก้าวหน้า เห็นเท่าเดิม.. เท่าเดิม.. ถามว่าเป็นอัน ใหม่หรืออันเก่า ? “ของเก่า” ของเก่าตั้งแต่เมื่อไหร่ ? “ครั้งโน้น” แล้วเห็น เมื่อไหร่ ? “เมื่อกี๊” ถามว่าเป็นอันใหม่หรือของเก่า ? เห็นไหม ?
ถ้าเราไม่ยอมรับอันใหม่ เราไปติดอยู่กับของเก่าตั้งแต่เมื่อก่อน ที่ จริงเขาเกิดใหม่ เมื่อเกิดใหม่ขึ้นมาเนี่ย เหมือนเสียง เสียงอาจารย์คนเดิม คนเดียว แต่พูดใหม่ เป็นคาใหม่ ถ้าเราสังเกตดี ๆ นะ แต่ละคาจะไม่ เหมือนกัน ตอนแรกเราอาจจะเห็นว่ามันยังกระจายเท่าเดิม พอนิ่งเข้าไปอีก จากเมื่อวานกระจายแบบนี้ ดูไปสักพักแล้ว มันหยุดกับที่ เกิดดับกับที่ ตอนนี้ลองเข้าไปอีกสิ จากที่ดับอยู่กับที่เนี่ยยังเหมือนเดิมไหม หรือว่าเปลี่ยน
