Page 368 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 368
350
เวทนา เป็นความคิด เป็นสี แสง ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น หน้าที่ของผู้ปฏิบัติคือ มีสติตามกาหนดรู้
ถ้าเป็นวิปัสสนา การเจริญวิปัสสนากรรมฐานต้องตามกาหนดรู้ ถึงความไม่เที่ยงของอารมณ์เหล่านั้น ตามรู้ถึงอาการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ไม่ว่าจะเป็นลมหายใจ เป็นเวทนา เป็นความคิด เป็นสี เป็นแสงต่าง ๆ ที่ เกิดขึ้น หน้าที่ของผู้ปฏิบัติคือ มีหน้าที่ตามกาหนดรู้อาการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป อันนี้เป็นหลัก อารมณ์หลัก ๆ เลยขณะที่เรานั่งสมาธิ แต่ที่นี้ถ้าจะ ทาให้ใจเราว่างเร็วขึ้น การกาหนดอารมณ์ต่าง ๆ เหล่านั้นก็เป็นไปเพื่อ ความสงบ ความว่าง ความเบาของจิต เพื่อคลายอุปาทานการยึดติดในรูป การยึดติดในอารมณ์ต่าง ๆ ทางตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจของเรา
เพราะฉะนั้นวิธีที่จะทาให้จิตเราว่างหรือคลายอุปาทานได้เร็วอีก วิธีหนึ่งก็คือ การแยกรูปแยกนาม แยกกายกับจิตออกจากกัน การแยกกาย กับจิตเราใช้วิธีไหนถึงจะคลายจากอุปาทานได้ ? เราฟังอย่างเดียวศึกษา อย่างเดียวโดยที่เราไม่ปฏิบัติ รู้ได้ แต่แยกไม่ได้ เพราะฉะนั้นวันนี้ลองดูนะ ให้ใช้วิธีแยกรูปแยกนาม วิธีทาจิตให้ว่างง่าย ๆ ลองดู..ให้ทาตามแล้ว หลังจากนั้นเดี๋ยวจะถาม หรือสงสัยก็ให้ถามว่าปฏิบัติแล้วทาถูกไหม ? ทาได้ ไหม ? ทาไม่ได้อย่างไรก็ให้ถาม หรือบอกได้
เริ่มแรกให้นั่งสบาย ๆ ท่าที่ไม่ปวดเมื่อยง่ายนะ แล้วให้น้อมใจ มาข้างหน้า ในที่ว่าง ๆ หน้าตัวเอง น้อมใจมาข้างหน้าในที่ว่าง ๆ หลับตาลง ก็ได้นะ ถ้าลืมตาแล้วทาให้จิตเรารู้สึกวอกแวกไม่มีสมาธิ น้อมใจมาข้างหน้า ในที่ว่าง ๆ แล้วสังเกตว่า ใจที่อยู่ในที่ว่าง ๆ ข้างหน้านั้นรู้สึกอย่างไร ? คาว่ารู้สึกอย่างไรหมายถึงว่า รู้สึกเบา รู้สึกโล่ง รู้สึกโปร่ง รู้สึกอึดอัด รู้สึก ว่าง ๆ ไม่ต้องรีบนะ ให้สังเกตดี ๆ ขณะที่เราน้อมจิตมาข้างหน้าในที่ว่าง ๆ สังเกตว่าจิตที่อยู่ในที่ว่าง ๆ รู้สึกอย่างไร ? รู้สึกเบา รู้สึกโล่ง รู้สึกโปร่ง รู้สึก อึดอัด หรือรู้สึกหนัก ๆ ?
