Page 383 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 383
พระอาจารย์สอนโยคีที่เรือนธรรม พ.ศ.๒๕๕๓
ปกติ แล้วเวลาสอน อย่างที่เราได้ฟัง เป็นการฝึกให้แยกรูปนามให้ได้ ก่อน ถ้าเราแยกรูปนามได้ เวลานั่งปฏิบัติ เราก็จะกาหนดอารมณ์ได้ง่ายขึ้น ตามรู้อารมณ์ ให้จิตอยู่กับปัจจุบัน รู้การเปลี่ยนแปลง
ทีนี้ดูลมหายใจ สังเกตนะ..เวลาดูลมหายใจ ขณะที่จิตเราตามรู้อาการ ของลมหายใจ จุดหนึ่งที่ต้องสังเกตก็คือว่า รู้การเข้าออกให้ชัดเจน แต่ไม่ต้อง บังคับ รู้ให้ชัดว่าลมหายใจเข้า เป็นเส้นเข้าไป หรือว่าเป็นฝอย ๆ หรือว่าเป็น คลื่นเข้าไป รู้ลักษณะอย่างนั้น การสังเกตรายละเอียดตรงนี้จะทาให้สติเราอยู่ กับปัจจุบัน
ถ้าเราไม่สังเกตรายละเอียดของลมหายใจ เรารู้ตามความเคยชิน สัก พักก็จะรู้แค่หายใจเข้าหายใจออก สักพักก็จะลืม พอมีความคิดเข้ามา เราก็ จะไปกับความคิด จะรู้สึกว่าจิตหลุดออกไปตามอารมณ์ที่เข้ามา อารมณ์ จรเข้ามา เป็นความคิดเข้ามา แต่ถ้าเราพิจารณารู้ถึงรายละเอียด ถึงการ เปลี่ยนแปลงของลมหายใจ หรือพองยุบก็ตาม สติเราก็จะอยู่กับปัจจุบัน จิตอยู่กับปัจจุบัน และอาการพระไตรลักษณ์ คือเห็นความไม่เที่ยงของรูปที่ ปรากฏขึ้นมาในขณะนั้น
รปู อยา่ งหนงึ่ กค็ อื อาการของลมหายใจ ตรงนนั้ แหละ.. อาการของพอง ยุบ หรืออาการของความคิดที่เกิดขึ้น ขณะที่เรานั่ง ถ้ามีความคิดเกิดขึ้น ก็ ให้ตามรู้ รู้ว่าคิด ความคิดเกิดขึ้นแล้วดับอย่างไร ให้รู้ รู้ชัด
365
