Page 395 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 395
377
ที่เกิดขึ้นจริง ๆ ขณะนี้ เขาเกิดดับอย่างไร
แม้แต่จิตที่ว่างเองขณะนี้ รู้ไหมว่าจิตที่ว่างเนี่ย ว่างเท่าเดิมตลอด
ไหม ? เบาเท่าเดิมตลอดไหม ? สุขเท่าเดิมตลอดไหม ? สงบเท่าเดิมตลอด ไหม ? กว้างเท่าเดิมตลอดไหม ? หรือว่าเดี๋ยวกว้าง เดี๋ยวแคบ ? เดี๋ยวสุข เดี๋ยวก็หายไป ? เดี๋ยวสงบ เดี๋ยวก็ไม่สงบ ? ดูการเปลี่ยนแปลงอยู่ตรงนี้ ปัจจุบันจริง ๆ ไม่ต้องบังคับนะ แค่พอใจที่จะดู
พระอาจารย์เมตตาตอบปัญหาของโยคี
ปัญหามี ๒ ส่วน ปัญหาทางโลกอย่างหนึ่ง กับอีกอย่างหนึ่งคือ ปัญหาทางใจ ปัญหาทางโลกเป็นเรื่องที่เราต้องคิด เรื่องเนื้องานเป็นปัญหา ทางโลก ใช่ไหม ? ที่เราเครียดมาก ๆ ปัญหานั้นไม่ใช่เครียด แต่ปัญหานั้น ทาให้เราเครียด คิดไม่ออก ตรงที่คิดไม่ออก สมองเรารู้สึกตื้อ ตรงที่เครียด เป็นปัญหาทางใจ ไม่ใช่ทางโลก แต่ปัญหาทางโลกเป็นเหตุให้เราเครียด ลอง คิด.. เพราะฉะนั้นการที่จะเอาไปใช้ในงาน เอาธรรมะข้อไหนไปใช้ ? ทาสมอง ให้โล่ง เวลาสมองโล่งปัญญาเกิด ใช่ไหม ?
ทุกครั้งที่เครียด คิดอะไรไม่ออกหรอก เครียดเมื่อไหร่ถอยจิตออกมา ก่อน แก้ความเครียดเราก่อน แล้วไปคิดใหม่ ลองดูนะ ตรงนี้ใช้ได้ จริง ๆ ความโล่งคือ จิตที่ว่าง จิตที่เบา พอจิตเราเบา สมองก็จะเบาด้วย แต่งานทาง โลกต้องอาศัยการคลุกคลี เราอยู่กับเขานาน ๆ อยู่กับเขามาก เราก็จะเข้าใจ เขาได้มากกว่า ถ้าเราคลุกคลีอยู่กับงานนั้น พิจารณารายละเอียด เราก็จะ เข้าใจเขามากกว่า แต่วิธีที่จะเข้าไปพิจารณา จิตที่จะเข้าไปคิด ตรงนี้สาคัญ.. จะเอาจิตประเภทไหนเข้าไปรับรู้ หรือไปคิด ? ถ้าเราเอาจิตที่หนักไปคิด เรา ก็จะเห็นแค่มุมเดียว แต่ถ้าเราเอาจิตที่เบา หรือกว้าง มุมมองเราอาจจะกว้าง ขึ้น พอมุมมองกว้างขึ้น เดี๋ยวปัญญาก็จะเกิดขึ้น
เพราะฉะนั้นจุดที่แก้คือ แก้ความเครียดก่อน ธรรมะก็คือตรงนี้
