Page 424 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 424
406
นาน สมาธิเราก็จะตั้งมั่นมากขึ้นเรื่อย ๆ เรามีสติอยู่กับปัจจุบันเพื่อให้สมาธิ เราตั้งมั่นมากขึ้น เพราะฉะนั้น จึงต้องพิจารณาให้ดี ดูให้ชัด ในสภาวธรรม ที่กาลังเปลี่ยนแปลง เป็นไปอยู่ขณะนี้ เดี๋ยวนี้ มีอะไรก็ตามรู้ให้ชัด
จากนี้ไป ขอให้เราพิจารณาสภาวธรรมที่เกิดขึ้นข้างหน้าให้ชัดเจน อาจารย์จะไม่บรรยายแล้ว จะให้เราพิจารณาสภาวธรรมที่อยู่ข้างหน้าของเรา ตามรู้ให้ตลอด รู้ให้ชัดกับสภาวธรรมที่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะเป็นอาการของลม หายใจ หรือเวทนาก็ตาม ขอให้มีสติรู้อยู่กับปัจจุบันจริง ๆ
วันที่ ๑๕ พฤษภาคม ๒๕๕๔
กา หนด รถู้ งึ สภาวธรรมทเี่ กดิ ขนึ้ ใหแ้ ยบคาย ใหล้ ะเอยี ด ใหด้ ี วา่ แตล่ ะ ขณะ แต่ละขณะ ที่บางครั้งเรารู้สึกว่ามันว่าง ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย ลองสังเกต ดี ๆ แน่ใจหรือว่าไม่มีสภาวะให้กาหนด ? แต่บางครั้งเป็นนะ ต้องสังเกตดี ๆ บางครั้งโยคีจะรู้สึกเลยว่า ไม่มีอะไรปรากฏให้กาหนดเลย มีแต่ความว่างเปล่า ว่างอย่างเดียว ตัวก็หาย ลมหายใจก็ไม่มี เวทนาก็ไม่ปรากฏ เสียงก็ไม่ได้ยิน มีแต่ “จิต” ที่ทาหน้าที่รู้ความว่างอยู่อย่างเดียว ถ้าเป็นอย่างนั้น เราก็มาดู “จิตที่ทาหน้าที่รู้ว่าว่าง” ถามว่า เรากาหนดดูอะไร ? นั่นคือการกาหนดรู้ “ดู จิตในจิต” จิตที่ทาหน้าที่รู้ว่าว่าง จิตที่ทาหน้าที่รู้ว่าไม่มีอะไร
แม้ตัวจิตที่ทาหน้าที่รู้ ที่เรียกว่า “ตัววิญญาณรู้” ตัวนี้ พระพุทธเจ้า ตรัสไว้ว่า ชั่วลัดนิ้วมือเดียว จิตของเราเกิดดับตั้งแสนโกฏิดวง ถ้าเราสังเกต ดี ๆ ก็จะเห็นว่า จิตที่ทาหน้าที่รู้ว่าว่าง เขามีอาการรู้แล้วดับไป เกิดขึ้นมารู้ใหม่ หรือเปล่า ? ต้องสังเกต ต้องกาหนดรู้จิตตรงนั้น นี่ลึกซึ้งขึ้นไปอีก ละเอียด ยิ่งขึ้นไปอีก จากที่เรารู้ว่าจิตเราว่าง จิตเราเบา จิตโล่ง จิตโปร่ง จิตสงบ จิตขุ่นมัว จิตเศร้าหมอง ตอนนี้มาถึงจิตที่ว่าง ว่างจนไม่มีอะไร เป็นจิตที่เป็น มหากุศลแล้ว แต่ก็ยังมีจิตที่ทาหน้าที่รู้ว่าไม่มีอะไรอีก ต้องสังเกตดี ๆ ต้อง พิจารณาโดยแยบคาย เมื่อเป็นอย่างนั้น ถ้าเรากาหนดรู้อาการเกิดดับของ
