Page 449 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 449
ท่านพระอาจารย์เมตตาสอนโยคีที่บ้านบุญยาสูบ วันที่ ๑๗ พฤษภาคม ๒๕๕๖
ความทุกข์เป็นสิ่งที่ต้องกาหนดรู้ เราก็รู้สบาย ๆ มีความทุกข์เกิดขึ้น ก็ดูมันสิ ใครทุกข์ ? เคยถามตัวเองไหม เวลามีความทุกข์ขึ้นมานี่ ใครทุกข์ ? เคยถามไหม ? ส่วนใหญ่ไม่เคยถาม เชื่อเถอะ! พอทุกข์ขึ้นมา ก็บอกตัวเอง ว่า “ฉันทุกข์” ไม่ได้บอกว่า “ใครทุกข์ ?” รู้แต่ว่าทุกข์จังเลย ลองถามตัวเอง ดูสักนิดว่า เวลาทุกข์ขึ้นมา “ใครเป็นผู้ทุกข์ ?” แค่ตั้งคาถามนี้ แล้วลองดู ความทุกข์มันจะกลัว ความทุกข์มันจะลดลงทันทีเลย ลองสังเกตดูนะ เป็น เรื่องจริงอันนี้ ทาให้ความทุกข์เราลดลงได้เร็ว
เพราะอะไร ? ตัวก็ไม่ใช่ของเรา จิตก็ไม่ใช่ของเรา แล้วเวลาทุกข์ขึ้น มา ใครล่ะเป็นผู้ทุกข์ ? แค่ตั้งคาถาม แล้วเราจะเห็นสัจธรรม เพราะเราไม่ เคยถามว่า ใครเป็นผู้ทุกข์ ? มีแต่ “ฉัน” ทุกข์ ทุกข์จังเลย “ฉัน” ทุกข์ตลอด เวลา “ฉันทุกข์ ฉันทุกข์” เราก็เลยแบกความทุกข์ตลอดเวลา แต่ถ้าเราตั้ง คาถามถูก คาตอบนิดเดียวเอง ถามว่า ขณะนั่งอยู่ตรงนี้ “ใคร” เป็นผู้นั่งอยู่ ? (โยคีกราบเรียนว่า ตัวเรา) คิดว่าเป็นเรา หรือ เขาบอกว่าเป็นเรา ? ลองดู นิดเดียว! (โยคีกราบเรียนว่า ตัวเราบอกว่าเป็นเรา) ตัวเราบอกว่าเป็นเรา เพราะมี “เรา” นะ ก็เลยบอกว่าเป็นเรา แปลกดีนะ!
มีอยู่ครั้งหนึ่ง พระพุทธเจ้าถามภิกษุ “ดูก่อน ภิกษุทั้งหลาย เธอจะ สาคัญความข้อนั้นเป็นไฉน ? รูปเที่ยงหรือไม่เที่ยง ?” ร่างกายเรา รูปต่าง ๆ เที่ยงหรือไม่เที่ยง ? ลมหายใจเที่ยงหรือไม่เที่ยง ? ไม่เที่ยง ใช่ไหม ? ไม่เที่ยง แล้วเป็นทุกข์หรือเป็นสุข ? “ทุกข์” หมายถึงว่า เกิดแล้วต้องดับ ไม่ใช่ทรมาน
431
