Page 453 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 453
435
“คิดดี พูดดี ทาดี” คิดในแง่บวก เขาเรียก “คิดบวก” จริง ๆ คือคิดในฝ่าย กุศล พระพุทธเจ้าบอกว่า คิดดี ๆ สัมมาทิฏฐิ รู้จักคิด คิดดี ๆ ก่อน ก่อน ที่จะทา ก่อนที่จะพูด คิดให้ดี คิดให้ถูก คิดให้ตรง
เราจะเห็นตามความเป็นจริงได้อย่างไร ? สิ่งนอกตัว สิ่งไหนเราไม่ เคยเห็น ไม่เคยรับรู้มาก่อน เราก็ไม่รู้ว่าจริง ๆ มันเป็นยังไง แต่การเห็นตาม ความเป็นจริงที่จะทาให้เราไม่ทุกข์ เราศึกษาธรรมะ ก็คือเป็นไปเพื่อความ ไม่ทุกข์ เพื่อความดับทุกข์ หรือทุกข์ให้น้อย แต่เรื่องรอบตัวเรานี่ ศึกษา ไม่จบหรอก รู้ได้ตลอด แต่ถ้าเราไม่ทุกข์แล้วนี่ เรื่องรอบตัวเยอะแค่ไหน ก็จะไม่ทุกข์กับเขา แต่ทีนี้วิธีจะไม่ทุกข์ กลายเป็นสิ่งที่เราทาน้อยที่สุด... เพื่อความไม่ทุกข์ แค่ย้อนกลับมาดูจิตตัวเอง ดูความอยาก ความเร่าร้อน ตัวที่ชัดก็คือ ความอยากกับความร้อน หรือความโลภกับความโกรธ
เราอยากอะไรบ้างที่ทาให้เราทุกข์ ? เวลาเราเริ่มทุกข์ เอ! เราอยาก อะไร ? เราไม่พอใจอะไร ? ทาไมเราต้องทุกข์ด้วย ? ถามตัวเองแบบนี้ เราจะ ย้อนกลับมาดูปุ๊บ อ๋อ! เพราะเราอยากให้เขาเป็นอย่างนี้แล้วเราก็ทุกข์ ปล่อย เขาก่อน อย่าเพิ่งอยากเลย จะได้สงบ ใจเย็น ๆ ไว้ก่อน ถ้าเขาไม่พร้อมที่จะ เปลี่ยน ไม่พร้อมที่จะดี เราก็ดีก่อนสิ! ด้วยการเปลี่ยนตัวเองให้สงบ ใจเย็น ๆ ก่อน เดี๋ยวเขาก็เปลี่ยน เขาเรียก “รู้กาล สถานที่ แล้วก็บุคคล” ทาให้เรา สงบได้ เย็นได้
เพราะฉะนั้น เขาถึงสอนเรื่องมรรยาทกัน ใช่ไหม ? ต้องรู้จักข่ม รู้จัก อดทน สถานที่แบบนี้ ถึงไม่พอใจยังไง ก็ต้องรู้จักอดกลั้นเอาไว้ เรามาปฏิบัติ ธรรม ไม่พอใจยังไง ก็ต้องทน... จริง ๆ แล้ว ไม่พอใจแล้วไม่ต้องทนนะ ให้ “ดับ” ไม่ต้องทน ทาไมถึงใช้คาว่า “ไม่ต้องทนและให้ดับ” ? เพราะเรามา “รู้ วิธีดับทุกข์” ไม่ใช่มาทนทุกข์ คนละอย่างกันนะ... กลับไปบ้านแล้วค่อยดับ ทุกข์ เสียเวลา! กว่าจะถึงบ้านใช้เวลาตั้งนาน ให้ดับ “ตอนนี้” เลย
ลองดูนะ ตอนนี้จิตใจรู้สึกเป็นไง ? สบายนะ... เดี๋ยวจะบอกวิธีทาใจ
