Page 48 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 48
30
แล้วอีกอย่างหนึ่ง ขอฝากว่าเรามาปฏิบัติธรรม มาสารวมกาย สารวม วาจา ขอให้เราใช้วาจาให้น้อยที่สุด หรือถ้าเป็นไปได้ เราก็สารวม สงบ เพราะ อะไร ? กรรมที่เราทาอยู่นี้มี ๓ ทาง กายกรรม วจีกรรม มโนกรรม กายกรรม สารวม วจีกรรมควรจะสารวม เพราะอะไร ? เรามีเจตนาดี เราพูดดี สนทนา กับคนนี้ แต่วจีกรรมของเราไปกระทบกับจิตคนที่เขากาลังสงบ แล้วเขาก็จะ รู้สึกว่าถูกรบกวน คนที่กาลังเดินจงกรมอยู่ก็จะได้ยิน คนนั่งเงียบ ๆ อยู่ก็ จะได้ยิน เพราะขณะที่จิตเขาสงบ หูเขาจะใส เสียงที่อยู่ไกล ๆ ยังได้ยินเลย ถึงแม้คนคุยจะคุยด้วยจิตที่ว่าง คุยด้วยความไม่มีตัวตนก็ตาม เราก็ระลึกถึง บุคคลที่กาลังเจริญกรรมฐานอยู่
ถ้ามีที่ส่วนตัวเงียบ ๆ คุย เพื่อศึกษาธรรมะ ก็อีกเรื่องหนึ่ง แต่ถ้า สงสัยธรรมะ อาจารย์ยังนั่งอยู่ ถามได้นะ ถามได้ แล้วค่อยไปถามนอกรอบ อีกทีหนึ่ง ตอนนี้เราก็มาช่วยกันส่งเสริมความดี ส่งเสริมจิตที่เป็นกุศลของ กันและกัน ด้วยการไม่เข้าไปกระทบถึงสภาพจิตใจในขณะที่กาลังเข้าสมาธิ อยู่ สังเกตดูว่า เวลาสมาธิดี ๆ นี่ หูจะใส คุยอยู่โน่นยังได้ยินเลย นิ่ง ๆ อยู่ เขาคุยกันอยู่โน่น ลุกมาดู อยู่ตั้งไกลทาไมเสียงชัดขนาดนั้น! เริ่มจะเป็น หูทิพย์แล้ว ได้ยินไปทั่ว
ทีนี้ อยู่ที่เราผู้ปฏิบัติ ก็ต้องควบคุมอย่างหนึ่งก็คือว่า ขณะที่ได้ยิน เสียงที่ดังเกิดขึ้น เสียงเข้ามากระทบ ให้มีเจตนารู้ว่า เสียงที่ดังนั้นเกิดดับ อย่างไร เสียงที่ได้ยินเกิดดับอย่างไร ไม่ต้องไปรู้ว่าเขาพูดอะไร เดี๋ยวเราจะ ราคาญ คุยอะไรกันก็ไม่รู้ ฝึกตรงนี้ไว้ไปใช้ที่บ้าน ฝึกฟังเสียงแบบนี้ไว้ไป ใช้ที่บ้าน เพราะเราอยู่ที่บ้าน เสียงจะเยอะ อยู่ที่นี่เรามีเจตนามาสารวมกาย วาจาใจ ทางกายเราสารวมแล้ว ใจเราก็ต้องสารวม
เมื่อใจเราสารวมได้ วาจาก็ต้องสารวม กายกรรม วจีกรรม มโนกรรม พอถึงเวลา เรามาขอขมากันอีก ยังไงก็ขอให้เราช่วย ๆ กัน เราสารวมกาย วาจากัน แล้วก็ใจ สารวมใจ คือ ทาใจของเราให้ว่าง ให้สงบ แล้วรูปเราก็จะ
