Page 49 - ธรรมปฏิบัติ 1

31
สงบด้วย ฉะนั้น วันนี้แสดงธรรมมา ก็เห็นสมควรแก่เวลา ขอให้โยคีทั้งหลาย จงเป็นผู้เจริญในธรรมตลอดไป
เย็นวันที่ ๒๑ มีนาคม ๒๕๕๖
วันนี้ว่าจะให้โอกาสเราได้ถามคาถาม ถามความสงสัยเกี่ยวกับ ธรรมะ เกี่ยวกับการปฏิบัติที่ปฏิบัติอยู่ วันนี้เราจะใช้วิธีในลักษณะที่สนทนา ธรรมกัน ใครมีความสงสัยอะไรก็ถามจะได้เข้าใจยิ่ง ๆ ขึ้น หรือที่เข้าใจแล้ว ก็จะได้ชัดขึ้น หรือที่ยังไม่เข้าใจอาจจะทาให้เราเข้าใจมากขึ้น อย่างวันนี้ก็มี หลายอย่าง พวกเราตอนที่เล่าสภาวะหรือส่งอารมณ์ แต่ละคนก็มีคาถามที่ หลากหลายแตกต่างกันออกไป เพราะสภาวะแต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน สภาวะ ที่เกิดขึ้นต่างกัน เป็นเพราะสติของเราไม่เท่ากัน สมาธิไม่เท่ากัน วิธีการสังเกต สภาวะไม่เท่ากัน ก็คือความละเอียดของจิตนั่นแหละไม่เท่ากัน
อีกอย่างหนึ่งก็คือว่า ตรงที่ให้แยกรูปนามหรือทาใจให้ว่างก่อน บางที โยคีก็ไม่เข้าใจ หรือเกิดความรู้สึกไม่แน่ใจ แล้วอีกอย่างหนึ่ง พอทาให้ว่าง แล้วทายังไงต่อ ? แล้วถ้าไม่ทาให้ว่างก่อน จะกาหนดสภาวะได้ไหม ? ได้นะ โยคีบางคนพอนั่งหลับตาปุ๊บ ยังไม่ทาใจให้ว่างเลย อาการพองยุบก็ปรากฏ ชัดมาแล้ว ถ้าเป็นอย่างนั้นให้เข้าไปกาหนดอาการพองยุบได้เลย ไม่ต้องไป ทาให้ว่างอีก เดี๋ยวมานั่งหลับตาลง ลมหายใจก็ชัดขึ้นมา ก็ไปรู้อาการเกิดดับ ของลมหายใจไปเลย ตามรู้อาการของลมหายใจไป ไม่ต้องทาให้ว่างก่อนก็ได้ เพราะเมื่อไหร่ที่เรานิ่ง สงบ มีอาการปรากฏขึ้นมาแล้ว ไม่ต้องทาให้ว่างก็ได้ ไม่เป็นไร ไม่ผิด
และอีกอย่างหนึ่งก็คือว่า แค่หลับตาลง ความคิดก็เข้ามาเยอะแยะ แล้ว ทายังไง ? จุดที่ต้องสังเกตก็คือว่า เมื่อมีความคิดเข้ามามากมาย ใจเรา รู้สึกว่าแคบลงหรือเปล่า ? ถ้ารู้สึกว่าใจเราแคบลง เราก็ขยายออก ให้กว้าง ออก ทาให้ว่างก่อนได้ แต่ถ้าความคิดเกิดขึ้นมาในที่ว่าง ๆ เบา ๆ เราก็ตาม