Page 481 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 481
463
เราจะแก้ได้ง่าย ทาไมถึงอึดอัด ? ทาไมมันถึงสบาย ? ทายังไงจิตเราถึง ว่าง ? ทาอย่างไรจิตเราถึงขุ่นมัว ? เราต้องรู้ เขาเรียก “รู้เหตุ รู้ผล รู้ที่มา รู้ที่ไป” เราจะแก้ปัญหาตัวเองได้ง่าย
เวลาเรานั่งสมาธิ ไม่ว่าอยู่ที่นี่ อยู่ที่ไหน หรืออยู่ที่บ้านก็ตาม เราจะ ทาได้ถูกเมื่อเราเข้าใจว่าสิ่งที่ต้องทาคืออะไร สิ่งที่เราต้องทาคือ มีสติกาหนด รู้อาการที่เกิดขึ้น ว่าเขาเปลี่ยนไปอย่างไร เกิดดับอย่างไร นั่นคือหน้าที่ ของเรา ผลเป็นสิ่งที่เขาจะเกิดเอง ผลที่จะเกิดขึ้น เกิดที่ไหน ? ก็เกิดที่ จิตใจของเรานั่นแหละ ทาแล้วรู้สึกอย่างไร ? ดี ไม่ดี ? วันนี้ทาได้ดี ดียังไง ? บอกตัวเองได้ว่า ทาอันนี้ทาได้ดีจังเลย รู้สึกสงบ รู้สึกสบาย รู้สึกเบา รู้สึก ว่าง ๆ หรือว่าวันนี้ทาแล้วไม่ดีเลย รู้สึกขุ่นมัว กระสับกระส่าย
อีกอย่างหนึ่งที่เกิดขึ้นมา เป็นสภาวธรรมอย่างหนึ่งนั่นแหละ เวลานั่ง แล้วรู้สึกกระสับกระส่าย ทายังไง ? ก็ให้มีสติไปรู้ ซ้อนเข้าไปที่อาการกระสับ กระสา่ ย หรอื ขยายใหก้ วา้ งออก แลว้ เอาความรสู้ กึ เราซอ้ นเขา้ ไป ? ลองสงั เกต เวลาเรากระสับกระส่าย อาการกระสับกระส่ายอยู่ตาแหน่งไหน ? อยู่บริเวณ หัวใจเรา อยู่ข้างหน้า หรืออยู่บริเวณสมองเรา ? เขาอยู่ตรงไหนก็เอาสติ เราเข้าไปรู้ตรงนั้นแหละ เมื่อสติเข้าไปรู้แล้ว เขาเปลี่ยนยังไง ? เขาหาย อย่างไร ? หรือเขาชัดขึ้น มากขึ้น หรือน้อยลง บางลง เบาไป ? นั่นคือหน้าที่ ที่เราต้องทา
คือเราเป็นผู้เข้าไปกาหนดรู้ ว่าเขาเปลี่ยนแปลง หรือเกิดดับใน ลักษณะอย่างไร ไม่ใช่เข้าไปบังคับเขา นี่คือวิธีการปฏิบัติหรือการเจริญสติ ของเรา ให้ทาแบบนั้น ทาแบบสบาย ๆ ไม่ต้องบังคับ เพราะบังคับเมื่อไหร่ ใจเราก็จะไม่สงบ บังคับเมื่อไหร่ เราก็จะวุ่นวาย เราบังคับตัวเองได้ เราตั้งใจ ว่าเราจะนั่งนาน ๆ แต่ “วิธีนั่ง” เราไม่ต้องบังคับว่าต้องสงบเดี๋ยวนี้ ต้องหยุด เดี๋ยวนี้ ถ้าบังคับแบบนั้นก็จะกระสับกระส่าย จะวุ่นวาย ให้พอใจที่จะดู สบาย ๆ หายใจยาว ๆ ถ้ารู้สึกว่าเริ่มหายใจแล้วติด ๆ ขัด ๆ ก็เอาใหม่
