Page 482 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 482
464
หายใจยาว ๆ ไม่ผิดหรอก หรือถ้าเหนื่อยก็ลืมตานิดหนึ่ง แล้วก็หายใจออก ยาว ๆ หายใจเข้ายาว ๆ สบาย ๆ แล้วก็สังเกตไป ถ้าหายใจยาว ๆ สักพัก ก็หายใจตามปกติ รู้สึกเขาเบาลง เราก็ตามไป ตามไป ตามไป.. จนเขาหมดไป
ทีนี้อีกอย่างหนึ่ง พอนั่งไปสักพักแล้ว ถ้าเกิดว่าลมหายใจหายไป หมดเลย เขาว่างไปหมด ไม่ต้องตกใจ ว่างก็ให้รู้ว่าว่างนั่นแหละ ให้รู้ชัดว่า เขาว่าง ๆ โล่ง ๆ ไม่ต้องไปตกใจว่าลมหายใจหายไปไหนแล้ว สิ่งที่ต้อง สังเกต สิ่งที่ต้องรู้ สิ่งที่ต้องดูก็คือ เมื่อลมหายใจหายไปแล้ว จิตใจเรารู้สึก อย่างไร ? รู้สึกว่ามันเงียบ ๆ หรือรู้สึกสงบ รู้สึกว่าง หรือหลับไป ? รู้สึกว่า เป็นยังไง ? อันนี้คือสิ่งที่ต้องสังเกตนะ
เพราะฉะนั้น ให้ตั้งใจกัน ทาแบบสบาย ๆ ไม่ต้องกังวล ทาแบบ สบาย ๆ การทาสมาธิ การฝึกจิต คือ ฝึกจิตให้เราเกิดการปล่อยวาง เมื่อเรา ปล่อยวางแล้ว จิตเราจะเป็นอย่างไร ? เมื่อปล่อยวางได้ จิตก็จะอิสระ จิตก็ จะผ่อนคลาย แต่ไม่ใช่วุ่นวาย จิตผ่อนคลาย จิตอิสระ จิตเบา แต่ไม่ใช่ล่อง ลอยไปตามอารมณ์ เราจะรู้สึกโล่ง ๆ โปร่ง ๆ เบา ๆ ว่าง ๆ เห็นอย่างไร เราก็รู้ตรงนั้น
อย่างเช่น ขณะนี้ที่เรานิ่งอยู่ข้างหน้า บางคนข้างหน้าก็จะมีสีมีแสง เกิดขึ้น ถ้ามันมีสีมีแสง ไม่ว่าจะเป็นความมืด ความสลัว สีแดง สีม่วง สีเขียว สีอะไรเกิดขึ้นก็ตาม ให้มีสติตามรู้เข้าไป รู้ว่าเขาเปลี่ยนไปอย่างไร ? เกิดแล้ว หายแบบไหน ? จางหาย เลือนหาย หรือว่าเป็นอย่างไร ? ให้กาหนดรู้แบบ นั้นไป สบาย ๆ ไม่ต้องไปกังวล มีอย่างไรก็รู้อย่างนั้น พออันนี้หายไป มี ความคิดเข้ามา ไปรู้ความคิดต่อ ว่าความคิดที่เกิดขึ้น เขาดับอย่างไร ? หาย อย่างไร ?
เดี๋ยวต่อไปอาจารย์จะไม่บรรยาย ให้เราปฏิบัติไปจนกว่าจะเห็น สมควรแก่เวลา จากนั้นมีอะไรสงสัยก็ให้ถาม จะได้รู้ จะได้เข้าใจ หรือถ้า ไม่มีอะไรจะถาม ก็ถือว่าเราเข้าใจ จะได้ปฏิบัติต่อได้ จากนี้ไปจะให้เราปฏิบัติ
