Page 65 - ธรรมปฏิบัติ 1
P. 65
ไปเขาจะเปลี่ยนยังไงแค่นั้นเอง
โยคี (๖) : อยากกราบเรียนพระอาจารย์เรื่องการกาหนดเวทนาค่ะ กาหนดไม่ถูกค่ะ
พระอาจารย์ : กาหนดไม่ถูกนะ เราต้องรู้ก่อนว่า เวทนาที่เกิดขึ้น ตอนนั้นมีลักษณะอย่างไร ? เวทนาเป็นกลุ่มก้อน หรือว่าเป็นแท่ง หรือเป็น อาการแค่กระเพื่อมไหว ? ในเวทนาที่เป็นก้อน ถ้าในก้อนนั้นไม่มีอาการเกิด ดับเลยนี่ เจาะไม่ได้ ถ้ามันมีอาการกระเพื่อมที่ตรงกลางเวทนา มีอาการ นิดหนึ่ง นิดหนึ่ง... เอาจิตของเราเข้าไปตรงที่มันมีอาการนิดหนึ่ง นิดหนึ่ง เกิดดับตรงนั้นได้ แต่ถ้านิ่ง ๆ เราเข้าไป เราเจาะไม่ได้
แล้วสังเกตว่ารอบ ๆ เวทนานั้น เขามีอาการกระเพื่อมไหวไหม ? ถ้า รู้ตรงนี้ ให้มาดูตรงที่มันกระเพื่อมเบา ๆ รอบ ๆ ก่อน ดูอาการเปลี่ยนแปลง ตรงนี้ไป จิตเราเข้าไปตรงที่มันกระเพื่อมแล้วหาย กระเพื่อมแล้วหาย สังเกต ตรงนั้น นั่นก็คือการเจาะสภาวะเหมือนกัน เรามุ่งไปทีเดียวไม่ได้ กาลังของ เราไม่พอ เพราะฉะนั้น จึงต้องรู้ว่า เวทนาที่เกิดขึ้นกับเราในขณะนั้นมีลักษณะ อย่างไร เข้าใจขึ้นนะ ?
โยคี (๗) : พระอาจารย์คะ ตอนที่เดินจงกรมข้างล่างค่ะ คือระหว่าง เดินก็ได้ยินเสียงนกมากระทบค่ะ แต่ถ้าหนูกาหนดว่าได้ยินเสียง แล้วทีนี้ ถ้าเกิดเท้าหยุดเดิน...
พระอาจารย์ : ได้ ถ้าเราหยุดเดิน แล้วไปกาหนดเสียง อันนั้นไม่ผิด
โยคี (๗) : แต่ทีนี้มันเหมือนกับว่าพอเดิน ๆ ปุ๊บ ก็เห็นอีกแล้ว เท้า ก็หยุดเดินอย่างนี้
พระอาจารย์ : อารมณ์จรแบบนั้น ให้ “เลือกอย่างเดียว” มันไม่ใช่ อารมณ์ที่มีกาลังมาก เพราะฉะนั้น เราไม่ต้องไปใส่ใจได้ เลือกที่จะรู้อาการ เดินไป
47
