Page 20 - ต้นจิตและอริยาบทย่อย
P. 20
14
ซึ่งกันและกัน เพราะฉะนั้น กาหนดเพื่อไม่ติดในรส เพื่อไม่ให้มีกิเลส อันนี้ อยา่ งหนงึ่ ถา้ เรากา หนดรแู้ บบนี้ เวลาเราสมั ผสั ถงึ รสชาตทิ ไี่ มถ่ กู ใจเราเลย แต่ถูกปากมากเลย... เคยเห็นไหม มีรสชาติที่ไม่ถูกใจเรา แต่ถูกปาก ? ทา ไมถงึ เรยี กวา่ “ถกู ปาก” ? เขา้ ไปในปากเรยี บรอ้ ยถอื วา่ ถกู แลว้ ถา้ ยงั ไม่ เข้าปากเรียบร้อย ก็คงไม่รู้รสหรอก อันนี้ถูกปากแต่ไม่ถูกใจ แต่เวลาเรา พดู วา่ ถกู ปาก กค็ อื ถกู ใจ หรอื พอถกู ใจ กเ็ รยี กวา่ “ถกู ปาก” ลนิ้ รบั รสอรอ่ ย
แตก่ ารสงั เกตกา หนดรรู้ สชาตอิ ยา่ งหนงึ่ เอาจติ ทวี่ า่ ง ๆ เขา้ ไปไวใ้ น ชอ่ งปากถงึ คอเลย ลองดวู า่ เวลาเราเคยี้ วอาการขยบั การกระทบกนั ระหวา่ งฟนั กระทบอยู่ในที่ว่าง ๆ หรือเปล่า ? การกระทบขณะที่มีความว่างอยู่ใน ชอ่ งปาก จะเหลอื แตอ่ าการทฟี่ นั ขยบั เวลาเคยี้ วมากระทบกนั กระทบอยใู่ น ทวี่ า่ ง ๆ ไมม่ รี ปู รา่ งของปาก ไมม่ รี ปู รา่ งของฟนั เหลอื แตล่ กั ษณะของอาการ มีผัสสะกระทบกัน กระทบแล้วดับ กระทบแล้วดับ... กระทบเป็นแถบยาว หรือแค่เป็นจุดเดียว ? อันนี้ต้องสังเกต กระทบปุ๊บ-ดับ ปุ๊บ-ดับ เวลา กระทบแลว้ ดบั สงั เกตนดิ หนงึ่ ถา้ เอาจติ ไปอยตู่ รงกลางจดุ กระทบระหวา่ ง ฟัน พอกระทบปุ๊บ รู้สึกว่าเคี้ยวถูกจิตตัวเองด้วยไหม ? อันนี้ละเอียดขึ้นนะ แล้วถ้าเอาจิตที่มีความสุขไปไว้ที่จุดกระทบ เวลาขยับปากเคี้ยว เคี้ยวถูก ความสุขด้วยไหม ? พอเคี้ยวถูกความสุขแล้ว กลืนเอาความสุขลงไป ในตัวด้วย ลองดูว่า ใจรู้สึกเป็นอย่างไร... อิ่ม ใช่ไหม ? จะได้อิ่มสุข ไม่ใช่อิ่มแค่อาหาร ตรงนี้อาหารคือคาข้าว แต่ความสุขคือวิญญาณาหาร วิญญาณาหารเป็นอาหารของจิต ทาให้จิตมีพลัง มีความอิ่ม มีความสุข มีความตั้งมั่นขึ้น มีความเต็ม นี่คือการเอาจิตที่ว่าง ๆ มาไว้ในช่องปาก
เมื่อกี้นี้อาจารย์พูดลัดขั้นตอนไป การกาหนดอิริยาบถย่อยเวลา เคี้ยวอาหาร คือรู้อาการเกิดดับของการเค้ียวอย่างหนึ่ง และพอมีผัสสะ
