Page 40 - มิติธรรม
P. 40
34
เกร็ดความรู ๔
๑. การยกจิตใหใชในขณะที่จิตเปนกุศล
ในขณะที่จิตวาง ใหระลึกถึงความออนโยน
ใหระลึกถึงความละเอียดออน
ใหระลึกถึงความไมมีอะไร
ไมวาจะระลึกถึงธรรมใดธรรมหนึ่ง จิตจะมีกําลังและ
พรอมที่จะสรางกุศลทันที
๒. ใหหมั่นใชสติ ดูความเปลี่ยนแปลงของสภาวะตาง ๆ ที่ปรากฏ
ขึ้นทางทวารทั้ง ๖ พรอมทั้งอิริยาบถยอย
๓. การขมเวทนา ใหใชความรูสึกที่มีน้ําหนักเติมลงไปในเวทนา
ความกระวนกระวายจะคอย ๆ หายไป เมื่อสามารถขมเวทนาไดแลว จะรูสึกเบาสบาย
๔. เมื่อรูปหมดกําลัง ใหเติมพลังลงไปในสวนที่บางที่สุด หามเติม ตรงใจกลางของความออนกําลัง จะเกิดอัตตาไมรูตัว
๕. บางครั้งอาจจะหาตําแหนงของความบางเบาไมเจอ เพื่อไมให เสียเวลา ใหเติมลงตรงจุดหางจากความหนาแนนของความออนกําลัง หรือ ผิวของความหนาแนนของความออนกําลัง พลังจะคอย ๆ ปรากฏ ขึ้นมา
๖. เมื่อเริ่มปฏิบัติ ไมวาจะอยูในอิริยาบถใดก็ตาม ใหเอาสติเขาไป ในความรูสึก
เมื่อสภาวะชัดเจนใหเอาสติดูอาการ
เมื่อเกิดอาการไมชัด ใหเอาสติเขาไปในความรูสึก ที่รูวาไมชัด เมื่อชัดขึ้นมา ใหดูที่อาการ สลับอยางนี้ไปเรื่อย ๆ อาการ
พระไตรลักษณจะคอย ๆ ปรากฏขึ้นมาจนกระทั่งชัดเจน
