Page 76 - มิติธรรม

70
ก็ตาม ถารูถึงเหตุแหงการกระทํานั้น ๆ ไดกอนที่จะกระทํา โดยไมตอง กลับมายอนคิด แสดงวาจิตมีสติคอยควบคุม ดูแล
๑๔. ขณะทําบุญ ใหเขาถึงบรรยากาศของบุญ
๑๕. ขณะพักผอน ใหพักผอนอยูในบรรยากาศของสติ ๑๖. คลุกคลีในบุญกุศล ความอิ่มใจจะมีมาก
๑๗. คลุกคลีในอกุศล รูปนามออนลางาย ความภูมิใจจะคอย ๆ หายไป
๑๘. กายคือรูป เปนของที่มีอยู แตไมใช สัตว บุคคล ตัวตน เราเขา
๑๙. การใชความรูสึกอยางเดียว จิตจะเกาะเกี่ยวไหลตามอารมณ ไมไดปจจุบัน มีตัวตน
๒๐. ใชความรูสึกไดแลวยังตองจับความรูสึกไดดวย จึงจะเรียกวา เจริญสติ
๒๑. ลมหายใจประกอบดวยธาตุ ๔ ไดแก ธาตุ ดิน น้ํา ลม ไฟ ๒๒. อารมณที่ไมพึงปรารถนาทุก ๆ อารมณไมควรบังคับ ใหใช วิธีขยายความรูสึกใหกวางกวาอารมณ อารมณนั้นจะสลายหรือออน กําลังไป เมื่อเกิดขึ้นอีก ก็ใหทําซ้ําอยางนี้อีกจนกวาอารมณนั้นจะดับ ๒๓. สภาวะหมายถึงลักษณะในตัวเอง ไมสามารถปรุงแตง หรือ
บังคับได แตสามารถเห็นไดดวยตาปญญา
๒๔. ผูมีเมตตาธรรม ยอมมีความสุขกับการใหมากกวารับ
๒๕. ผูขาดเมตตา ยอมมีความสุขกับการตักตวงจากผูอื่น
๒๖. ผูที่ยังไมรูจักความสุข ยอมหยิบยื่นความสุขใหผูอื่นไมได
เพราะสุขที่มีอยูนั้นยังเปนความสุขที่พรองอยู
๒๗. เห็นทุกขโดยความเปนทุกข หมายถึง เห็นความทุกขกาย
ทุกขใจนั้นไมเที่ยง ไมสามารถตั้งอยูในสภาพเดิมได