Page 109 - มรรควิถี

แตละครั้งจิตจะยิ่งผองใส ดวยความผองใสของจิตจะทําใหเราเห็นใจของ เราได เห็นจิตที่ทําหนาที่รูกับสิ่งที่ถูกเห็นเปนคนละสวนกัน แตถาไมเห็น อาการเกิด-ดับของรูป-นาม ก็ยังไมสามารถที่จะเปนแนวทาง หรือนําพา ใหหลุดพนจากวัฏสงสารอยางสิ้นเชิงได การที่จะหลุดพนอยางสิ้นเชิงก็ตอง อาศัย อาการเกิด-ดับของรูป-นาม เพราะฉะนั้นการกําหนดสภาวะทุกครั้ง การกําหนดอารมณทุกครั้ง ตองมีเจตนาอยางชัดเจนนะ วาเราจะกําหนดรู อาการที่เกิดขึ้นของอารมณอะไร ตรงนี้เปนสิ่งสําคัญมาก ๆ สําหรับการ ปฏิบัติวิปสสนาเนนที่อาการพระไตรลักษณ วิปสสนาเนนที่กําหนดรูอาการ พระไตรลักษณ คือการเกิดขึ้น ตั้งอยู ดับไปของอารมณ
สมถะเนนที่ความสงบและความนิ่งของจิต เมื่อจิตเราสงบนิ่งแลวให ยกจิตขึ้นสูวิปสสนา กําหนดรูอาการเกิด-ดับของรูป-นาม ก็จะเปนตัวสง ทําใหการปฏิบัติของเรากาวหนาไดเร็วขึ้น ดังนั้นจึงขอฝากนักปฏิบัติวา เวลาเรากําหนดสภาวะตาง ๆ แตละอยาง ตองมีเปาหมายชัดเจนวา ขณะนี้ กําหนดรูป กําหนดเสียง กําหนดกลิ่น กําหนดเวทนา กําหนดสัญญา กําหนด สังขาร กําหนดวิญญาณคือใจรู กําหนดอยางนี้จะทําใหจิตเรามีกําลัง สภาวะจะไมซับซอน จริง ๆ แลวสภาวะที่เกิดไมซับซอน สภาวะธรรมลึก ซึ้งแตไมซับซอน ที่ซับซอนเกิดจากความคิด ความคิดนี่จะซับซอน คิด ไปหลายชั้นหลายขั้นตอนซับซอนตามไมทัน ขณะกําหนดในปจจุบันขณะนี้ เปนอยางน้ี เกิดขึ้นแลวดับอยางนี้ เกิดขึ้นอยางนี้ดับไปอยางนี้ ไมควร มีความคิดเขาไปปรุงแตง เพื่อใหเกิดความซับซอนขึ้นมา เห็นอยางไรรู อยางนั้นกําหนดใหทัน พยายามกําหนดใหทันปจจุบันใหไดมากที่สุด
หวังวาที่แสดงมาคงจะทําใหนักปฏิบัติมีความเขาใจ ในหลักและ วิธีการปฏิบัติการกําหนดสภาวะมากขึ้น วันนี้ ก็ขอจบไวแตเพียงเทานี้ ขอใหมีแตความสุขความเจริญทุก ๆ คน
95