Page 110 - มรรควิถี

96
แสดงพระธรรมเทศนา เนอื่ งในวนั อาสาฬหบชู า พ.ศ.๒๕๔๘
ขอนอบนอมแดองคสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจา พรอมทั้งพระธรรม และพระอริยสงฆ
ขอแสดงความเคารพตอทา นแมครู ผูประสาทวิชามา ณ โอกาสนี้ดวย ขอความเจริญในธรรมจงมีแกญาติโยมทุก ๆ คน
วันน้ีเรามาทําการบูชาพระพุทธเจา ระลึกถึงคุณของพระพุทธเจา ซึ่งเปนวันสําคัญอีกวันหนึ่ง เปนวันท่ีพระพุทธเจาไดแสดงปฐมเทศนาครั้ง แรก ทรงแสดงธัมมจักกัปปวัตตนสูตร เปนการประกาศธรรมที่พระองค ไดตรัสรูแลว ท่ีเปนรูปแบบเปนกิจลักษณะ ประกาศแกปจจวัคคียทั้ง ๕ ประกาศสัจธรรมที่พระพุทธองคทรงตรัสรู คืออริยสัจ ๔ นั่นเอง สมุทัย คือเหตุใหเกิดทุกข นิโรธความดับทุกข มรรค คือขอปฏิบัติใหถึงความดับ ทุกข ซึ่งพวกเราทั้งหลายคงทราบกันดีอยูแลว ทุกขที่พระพุทธเจาได ประกาศใหเราไดพิจารณาถึงสัจธรรม คือความจริงของชีวิตของรูป-นาม ที่เกิดขึ้นมาบนโลกนี้ ไมมีส่ิงใดที่เกิดขึ้นมาแลวไมตั้งอยูในลักษณะท้ังสาม คือความเปนอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ความทุกขที่พระพุทธเจาใหเราพิจารณา ก็คือความทุกขท่ีเกิดข้ึนกับรูปกับนาม กาย-ใจ ความทุกขมี ๒ อยางท่ี เราควรพิจารณาคือ ทุกขทางกายอยางหนึ่ง ทุกขทางใจอยางหนึ่ง
คําวาทุกขเม่ือเกิดข้ึนแลว จึงเปนส่ิงจําเปนอยูเองวาเราตองกําหนด รู ตองมีสติกําหนดรูถึงลักษณะของทุกขถึงความเปนทุกข และก็ตองรู ถึงเหตุที่ทําใหเกิดทุกขวาเปนเพราะอะไร ความทุกขทางกายที่เกิดขึ้น เมื่อ