Page 118 - มรรควิถี

104
วางตําแหนงของความรูสึกไวขางหลังรูปเพื่ออะไร วางตําแหนงของความ รูสึกไวที่สวนที่หนึ่ง(ศรีษะ) เพื่ออะไร
การปฏิบัติการกําหนดอารมณตาง ๆ ทุกครั้ง เปาหมายคือเจตนา ของตัวเราตองชัดเจนวา เราทําสิ่งนี้อยางนี้เพื่ออะไรไดประโยชนอยางไร ถาเปาหมายไมชัดเจนสภาวะที่เกิดขึ้นก็ไมชัดเจน ที่สําคัญขาดความเขาใจ ในสภาวะที่เกิดขึ้น ไมรูถึงเหตุและผลของการปฏิบัติ ไมซึ้งในธรรมะ ที่ไดพบไดเห็นมาดวยตาปญญาวามีประโยชนอยางไร ใชในชีวิตประจําวัน ไดอยางไร ใชแกปญหาไดอยางไร เมื่อขาดความเขาใจก็ไมเห็นความ สําคัญ ความตอเนื่องของการเจริญสติ ความคมชัดของสภาวะที่เกิดขึ้น ก็จะไมชัดเจน การวางตําแหนงของความรูสึก ถาเราสามารถวางสติ(ความ รูสึก)ใหใกลอารมณก็ได ใหหางจากอารมณก็ได เวลากําหนดรูถึงลักษณะ ของอาการพระไตรลักษณ ของอารมณตาง ๆ หรือการเจาะสภาวะ เรา สามารถเอาความรูสึกไปไวตําแหนงเดียวกับอาการที่เกิดขึ้น ไมวาจะเปน ขณะนั่งสมาธิ ขณะเดินจงกรม ขณะทํางาน หรือขณะกําหนดอิริยาบถ ยอยอยู
ตองรูวาในแตละขณะที่เราเอาความรูสึกเขาไปรูนั้น ไปกําหนด อารมณอะไรอยู กําหนดรูป กําหนดเสียง กําหนดกลิ่น กําหนดการกระทบ หรือกําหนดความคิด หรือวากําหนดอาการเกิด-ดับของรูป-นาม ตองรู เมื่อรูแลวเวลากําหนดสภาวะจะมีความชัดเจน เปาหมายชัดเจนสภาวะ ชัดเจน การปฏิบัติก็จะกาวหนาอยางรวดเร็ว อยางที่ทานแมครูสอน ถา เราตองการยกจิตขึ้นสูวิปสสนา เพื่อใหเขาถึงธรรมะไดเร็ว ใหเอาความ รูสึกเกาะติดกับอาการเกิด-ดับ ที่เกิดขึ้นเฉพาะหนาที่มีกําลังมากที่สุดใน ขณะนั้น ยกตัวอยางขณะที่ไดยิน ขณะที่ฟงเสียงอยูขณะนี้ ถาตองการ ยกจิตขึ้นสูวิปสสนา ก็ตองวางตําแหนงความรูสึก ใหอยูที่เดียวกับอาการ เกิด-ดับของเสียง ใหความรูสึกเกาะติดไปกับอาการเกิด-ดับของเสียง