Page 127 - มรรควิถี
P. 127
ดับทันที เพื่ออะไร เพื่อที่จิตจะไดมีกําลังในฝายกุศลมาก ๆ แลวเวลากําหนด สภาวะปรมัตถจะทําไดงาย เวลาเจาะสภาวะปรมัตถจะทําไดงาย เมื่อไรที่ มีอกุศลจิตเกิดขึ้นแลวกําหนดดับอกุศลจิตได เราจะรูสึกมีความภูมิใจ ในตนเองมีความรูสึกเบิกบานในตัวเองที่สามารถดับกิเลสไดชั่วขณะนั้น ที่สามารถเอาชนะอารมณความรูสึก หรือความคิดของตัวเองไดแมชั่ว ขณะหนึ่ง
ถึงแมวาเรายังไมละกิเลสอยางสิ้นเชิงจริง ๆ แตทุกครั้งที่มีกิเลสเกิด ขึ้น หรือมีอกุศลเกิดขึ้นแลวสามารถดับได แมชั่วชางกระดิกหู งูแลบลิ้น ก็ตาม จงมีความพอใจในผลที่เกิดขึ้น จงมีความพอใจในความดีกุศลจิต ของตน ที่สามารถดับอารมณนั้นได เพราะเมื่อไรที่มีความพอใจในการเห็นนั้น หรือการที่ตัวเองสามารถดับอารมณนั้นได จะทําใหจิตยิ่งมีพลังมากขึ้น ความสงบจะมีมากขึ้น เมื่อไรที่มีความภูมิใจหรือมีความพอใจ (ฉันทะ) พอใจในการดับอารมณ จิตจะมีความนิ่งความผองใส สติจะมีกําลังมากขึ้น เมื่อพอใจบอย ๆ เห็นอาการเกิด-ดับของรูป-นามบอย ๆ จิตจะยิ่งผองใส ขึ้น ในการกําหนดรูป-นาม ในการกําหนดสภาวะในแตละอยาง แตละครั้ง แตละขณะ ตองรูวาในแตละขณะมีอารมณไหนเปนอารมณของจิต หรือ เปนอารมณกรรมฐาน ขณะที่กําหนด อารมณนั้นดับอยางไร คือพิจารณา ดูอาการเกิด-ดับของรูป-นาม กําหนดรูถึงลักษณะของอาการพระไตรลักษณ เกิดขึ้น ตั้งอยู ดับไป ตรงนี้เปนจุดสําคัญสําหรับนักปฏิบัติ ที่มีเปาหมาย เพื่อการละกิเลสอยางสิ้นเชิง ตองอาศัยอาการพระไตรลักษณ ถามวาเวลา กําหนดอาการพระไตรลักษณ บางครั้งเกิดความไมแนใจวาที่กําหนดน้ัน ถูกหรือผิด ใชหรือเปลา เมื่อไรก็ตามที่กําหนดสภาวะหรืออารมณที่เกิดขึ้น เรารูชัดวาขณะนี้กําหนดอะไร กําหนดรูป กําหนดเสียง กําหนดกลิ่น กําหนด รส หรือกําหนดเวทนาที่เกิดขึ้น แลวเห็นวาเมื่อเอาความรูสึกเขาไปกําหนด อาการดับนั้นดับไป ไมผิด สภาวะที่เกิดขึ้นก็จะไมผิดดวย
113
