Page 141 - มรรควิถี

สิ่งหนึ่งที่พิจารณาหรือควรพิจารณาตอไป พระพุทธเจาบอกไมใหเรา ไปทุกขกับอาการนี้ ดวยพระองคสอนวาใหพิจารณาอยูเนือง ๆ วา เรามี ความเจ็บเปนธรรมดา คือไมใหความทุกขทางใจเกิด เริ่มจากเรามีความเกิด เปนธรรมดา เมื่อเกิดขึ้นมาแลวก็มีความแกเปนธรรมดา มีความแกก็มีความ เจ็บเปนธรรมดา แตวาโดยสภาวะความเจ็บทางกายหรือความทุกขทางกาย อาการปวดที่เกิดขึ้น จริง ๆ แลวไมใชเกิดเฉพาะเมื่อเราแกแลวความปวด ถึงเกิดขึ้น ไมใช แมแตเด็กตัวเล็ก ๆ เกิดขึ้นมาก็รูสึกเวลามีอาการกระทบ กับสิ่งของแข็ง หรือกระทบกันมีบาดแผลขึ้นมา หรือมีเจ็บไขไดปวยขึ้นมา ก็มีความทุกข ตรงนี้เรียกวาทุกขทางกาย
ทุกขทางกายที่เกิดขึ้นเนี่ยเราจะหลีกเลี่ยงไดอยางไรอยางสิ้นเชิง ? แลวจะทํายังไงไมใหความทุกขทางกายเกิด ? อยางที่บอกแลวเปนเรื่องยาก ถาไมอยากใหมีความทุกขทางกายเกิด ก็ไมตองเกิด คือไมตองมีรางกาย อันนี้ นั่นแหละเมื่อไหรที่เราไมมีรูปหรือไมมีกายอันนี้ ความทุกขนั้นถึงไม เกิด เพราะฉะนั้นพระพุทธเจาจึงบอกวา เวทนาหรือความทุกขทางกายหรือ ความเจ็บเนี่ยเปนเรื่องธรรมดา เรามีความเจ็บเปนเรื่องธรรมดา ถาเรา พิจารณาอยางนี้ได เราเขาใจถึงอาการเจ็บปวดที่เกิดขึ้น อะไรจะเกิดขึ้นกับ เรา ?
เมื่อเราเขาใจถึงธรรมชาติตรงนี้ พอมีการกระทบ รูสึกวาแทนที่ จะรองไห ก็จะรูสึกวาเรารูธรรมชาติของรางกายเปนอยางนี้แหละ เมื่อเรา รูอยางนี้ความอดทนหรือขันติจะเกิดขึ้นนะ ความมั่นคงของจิต ความ อดทน เพราะเราไมปฏิเสธเวทนาที่เกิดขึ้น แตมีปญญาพิจารณารูตามความ เปนจริง ตามธรรมชาติของเขา วารางกายนี้เปนเรื่องธรรมดา ตองมีการ เจ็บไขไดปวยนะ มีอาการเจ็บ เมื่อมีเหตุใหมันเจ็บ ก็เจ็บ เมื่อมีโรคภัย ไขเจ็บเบียดเบียน มันก็มีอาการเจ็บ มีการเสื่อมอยางนี้แหละ เมื่อ กระทบกับของแข็ง ผิวหนังแตก มันก็มีอาการปวดอยางนี้แหละ
127