Page 159 - มรรควิถี

ขุนมัวหรือเศราหมองได เมื่อเปนอยางนั้น ก็ใหดูที่จิตตอไป ถามวาจิตเรา ใส ? ถามวามีกําลังมากขึ้น ? พอมีกําลังมากขึ้น อีกอยางหนึ่งตองพิจารณา ตอ...
สิ่งที่ตองสังเกตตอก็คือ เวทนาหรืออาการปวดท่ีเกิดขึ้นต้ังอยูที่ ไหน ? ตั้งอยูในที่วาง ๆ หรือมีรางกายรองรับ ? เหมือนมีรูปรองรับ ? ถา เห็นเวทนาตั้งอยูในที่วาง ๆ เราจะทําอยางไร ? จะดีที่สุดเลยถาเรารูจักใช ประโยชนจากเวทนา ก็คือเขาไปกําหนดรูอาการเกิดดับของเวทนา ใหเอา เวทนามาเปนอารมณวิปสสนาเพื่อทําใหการปฏิบัติของเรากาวหนา เพื่อ มรรคผลนิพพาน เพราะเวทนาก็พาใหเราเขาสูนิพพานได ถึงมรรค ผลนิพพานไดเหมือนกัน พอมีอาการปวด ปวดเกิดดับ อาการเกิดดับ ของความปวดตรงนี้ทําใหเราเขาสูมรรคผลนิพพานได เพราะฉะนั้น อยาปฏิเสธ
สิ่งที่ตองสังเกตคือถามันปวดอยู ตองเห็นวามันปวดอยูที่ไหน ? ปวดในที่วาง ๆ ไหม ? ถาเห็นวาปวดอยูในที่วาง ๆ เมื่อไหร ขณะนั้นแสดง วาเรารับรูความปวดดวยความรูสึกที่ไมมีตัวตน ไมมีเราเขาไปเกี่ยวของ มีสติที่ทําหนาที่รับรู แตเมื่อกําหนดอาการปวดก็ตองกําหนดรูถึงวาเมื่อ เวทนาเกิดดับแตละขณะ จิตเราดับดวยหรือเปลา ? ทุกครั้งที่มันดับ ดับ แตละขณะ แตละขณะ จิตที่ทําหนาที่รูถึงเวทนา ที่ทําหนาที่รูอาการเกิดดับ ของเวทนานั้นดับไปดวยทุกครั้งหรือเปลา ? การที่จะเห็นอยางนี้ได จิต ตองมุงเขาไปที่อาการเกิดดับ อันนี้เวทนานะ มุงเขาไปที่อาการเกิดดับ ของเวทนา แตไมใชมุงเขาไปที่ความปวด การที่เราจะเห็นปวดมากเมื่อเรา อยูขางนอก พอเราอยูขางนอกปุบ อาการปวดมันจะเปนกลุมกอนขึ้นมา แตขางในความปวดมีอาการเกิดดับอยู เมื่อเรายกจิตขึ้นสูวิปสสนา จึง ตองเขาไปที่ขางในอาการปวดนั้น แลวก็สังเกตวาปวดขึ้นมาแลวดับยังไง ? ปวดขึ้นมาแลวดับยังไง ? จิตดับดวยหรือเปลา ? กําหนดใหตอเนื่องจนสิ้น
145