Page 171 - มรรควิถี

ซึ่งเคยพูดแลว คือพอใจที่จะกําหนด สักพักเมื่อเราพอใจที่จะกําหนด จะ เห็นเลยวาเรื่องที่คิดความคิดที่เกิดขึ้นกับความรูสึกที่ทําหนาที่รูความคิด เปนคนละสวนกัน ความรูสึกจะเปนผูดูอยู เราพอใจที่จะดูอาการเกิดดับ ของความคิด เพราะฉะนั้นเมื่อพอใจที่จะดูเมื่อไหร จิตนี้เริ่มนิ่งเริ่มสงบ โดยอัตโนมัติ ไมวุนวาย ความคิดจะเปลี่ยนยังไงก็ตาม แตมีผูดู จะใหดี ก็คือพอจับความรูสึกที่ทําหนาที่รูวาคิด ตัวนี้ก็จะมีกําลังมากขึ้น พอมี กําลังมากขึ้น เราสงบข้ึน ความคิดเขาก็จะจัดระเบียบของเขา เมื่อจิต สงบ ธรรมชาติของจิตจะจัดระเบียบ เพราะธรรมชาติของจิตเกิดขึ้น ครั้งละดวง เกิดขึ้นแลวดับไป เกิดขึ้นแลวดับไป จะไมแยงกันเกิด เกิด แลวดับ เกิดแลวดับ เกิดแลวดับ จะไมสับสน แตที่สับสนคือความเขาใจ หรือความอยากของเราที่เปนบัญญัติ อยากใหเปนอยางที่ตองการ พอไมเปน อยางที่ตองการก็เริ่มสับสนแลว มันไมจัดระเบียบ จิตเราไมเปนระเบียบ เพราะฉะนั้นวิธีก็คือไมปฏิเสธเขา แลวนิ่งดูอาการเกิดดับของความคิด พอใจ ที่จะรูความคิด แปบเดียวความคิดก็จะลดลงเองโดยอัตโนมัติ แลวก็จะ สงบ นั่นแหละเปนการกําหนดรูตัวสังขารหรือตัวสัญญาที่เกิดขึ้นในขณะ ที่เรานั่ง พอความคิดหมด มันก็จะกลายเปนความวางเหมือนเดิม
วิญญาณ.. วิญญาณในที่นี้ไมใชวิญญาณที่ลองลอยอยูในอากาศ ที่เปนตัววิญญาณ เปนผีเปนอะไร ที่เราเขาใจวาวิญญาณออกจากรางแลว จะไปไมกลับ วิญญาณเราไปไหน ? ตายแลววิญญาณจะไปที่ไหน ? จะไป อยูที่ไหน ? วิญญาณในที่นี้คือจิตที่ทําหนาที่รู วิญญาณคือใจรู จิตที่ทําหนาที่ รูรูป ทําหนาที่รูเวทนา ทําหนาที่รูสัญญา ทําหนาที่รูสังขาร จิตดวงนี้แหละ เขาเรียกวาวิญญาณรู ใจที่ทําหนาที่รู วิญญาณไมเที่ยง เพราะฉะนั้นที่เรา เห็นกันอยู ที่เรากําหนดอาการเกิดดับของรูปนาม วิญญาณไมเที่ยงคือ จิตที่ทําหนาที่รูวาอาการตาง ๆ มันรูแลวก็ดับ พอเห็นจิตดับดวย นั่นคือ ความไมเที่ยงของวิญญาณ เพราะฉะนั้นเรายึดอะไรเปนตัวเรา ? แตละ
157