Page 177 - มรรควิถี
P. 177
ไหม ? จะรูไหม ? นั่นแหละมีที่มาที่ไป อยู ๆ ก็วาง มองอะไรก็วาง วาง อัน นั้นไมดี ตองรูชัดถึงเหตุ รูที่มาที่ไป เขาเรียกมีเหตุมีผล รูทั้งเหตุและผล ไมใชอยู ๆ ก็เกิดขึ้น ไมมีอะไรเกิดขึ้นมาลอย ๆ ทุกอยางมีเหตุมีผล ถารู วาตัววาง ทํายังไงตัวเราถึงวาง ? เราไปดูอะไรตัวเราถึงวาง ? เราไปทํายัง ไงตัวเราถึงหนัก ? เพราะอะไรเกิดขึ้นถึงหนัก ? อะไรเกิดขึ้นถึงเบา ? อันนี้ มีเหตุมีผล
อยางเชนพอเราแยกรูปนามปุบ จิตเราเบา ตัวก็เบาดวย นั่นคือเหตุ เหตุเพราะวาเห็นความรูสึกกับตัวเปนคนละสวนกัน อันนี้มีเหตุมีผล อยาง เชนถาเรายกจิต พอเห็นปุบ ตื่นขึ้นมายกจิตขึ้นสูความเบา พอยกจิตปบ จิต เราก็เบาขึ้น อันนั้นคือเหตุที่ทําใหจิตเราเบา ทําใหจิตเราวาง เพราะเรายก จิตดวยการไปดูที่จิตที่วางหรือเบา นั่นนะมีที่มาที่ไป
อยางเชนนั่งอยูมีพลังเขามา ไมรูมาจากไหน เราก็นิ่งรับพลัง ที่เรา รูวาพลังเกิดขึ้นเพราะวาเราดูที่ความรูสึกหรือเปลา ? พอเราจับที่ความรูสึก มันจะมีพลังขางนอกเขามา มาจากไหนไมเปนไร แตใหรูวาที่เรารูไดเพราะ เราจับที่ความรูสึก หรือเพราะพลังนั้นมาสัมผัสที่รูป ใหรูชัดอยางนี้ อยาง นั่งอยูน่ังสงบอยูแลวก็มีพลังเกิดขึ้น ก็รูชัดวาพอเราสงบปุบ พลังมันเขามา เห็นไหม ? พอจิตเราสงบ แลวมีพลังเขามา นั่นคือสาเหตุของพลังเกิดขึ้น เพราะจิตเราสงบ หรือเพราะจิตเราวาง แลวเรานิ่งในความวางปบ มีพลัง นอมรับพลังเขามา ถึงแมไมนอม แคนิ่งพลังก็เกิดขึ้น ก็ตองรูชัด พอนิ่ง ๆ แลวมีพลังเขามา บางคนจะรูสึกวาไมไดปฏิบัติเลย พอไปนั่งสงบๆดูใจตัว เองไปเร่ือย ๆ แลวพลังเพิ่มข้ึน ๆ ตรงไหนบางที่ไมไดปฏิบัติ ? ไปน่ังแลว สงบ ๆ แลวดูที่ใจตัวเอง ถามวาตรงนั้นคืออะไร ? ดูที่ความรูสึก นั่นคือ การปฏิบัติ นั่งใหสงบแลวดูที่ใจ พอใจวางแลวเห็นวาพลังเขามา ๆ ที่รูสึก วาไมไดปฏิบัติเพราะอาจจะไปนั่งหอยเทา นั่งปลอยใจใหไปในที่โลง ๆ ไมไดตั้งใจที่จะกําหนดอาการเกิดดับ จึงรูสึกวาเหมือนไมไดปฏิบัติ ที่จริง
163