Page 204 - มรรควิถี
P. 204
190
วาอารมณตาง ๆ เกิดอยูบนความวาง แลวก็หายไปในความวาง สังเกตดูวา สภาพจิตเปนอยางไร ? จิตใจเรารูสึกยังไง ? อันนี้ตองสังเกตนะ ถาไมดูที่ จิต แครูวาวาง วาง วางอยางเดียว ถาไมดูวาจิตเปนอยางไรในขณะนั้น ๆ ก็จะไมชัด แครูวาวาง แตถาเมื่อไหรรูวาวางแลวเขาไปรูที่จิตที่วางของ ตัวเอง เขาเรียกดูจิตในจิต ไปดูที่จิตที่วาง ก็จะเห็นถึงวาจิตที่วางยังวางเทา เดิมหรือวางมากขึ้น ? ใสขึ้น ? ผองใสขึ้นไหม ? กวางมากขึ้น ? สงบไหม ? แตถารูจริง ๆ ถาจับที่ความรูสึก เมื่อเห็นความเปนคนละสวนระหวางจิต ของเรากับอารมณที่เกิดขึ้น แนนอนจิตจะสงบโดยปกติ เพราะไมมีอะไร ไปกวนจิตใจใหขุน ไมมีเราเปนผูรับ เพราะฉะนั้นเมื่อไมมีเราเปนผูรับ จึงพิจารณาตามสภาวะที่เกิดขึ้นที่เปนจริง
มีอยางหนึ่งถาเรากําหนดรูอยางนี้ดวยความสงบ ดวยจิตที่วาง เห็น อารมณเกิดในความวาง แลวพอใจที่จะรู มีเจตนาที่จะกําหนดรู ใหธรรมชาติ เหลานั้นเปนตัวประกาศตัวเขาเอง ใหสภาวะนั้น ๆ ประกาศตัวเขาเองวา เขาเปนอะไร ไมใชเราไปปรุงแตงใหเขาเปนยังไง อันนี้เราจะอิสระ การ รับรูอยางอิสระและสบาย ๆ สภาวะที่เกิดขึ้น สิ่งตาง ๆ ที่เกิดขึ้น เขาก็เปน ไปตามเหตุปจจัยของเขา เมื่อไหรที่เรากําหนดรูอยางนี้ ก็จะเห็นถึงความ เปนอนัตตา เห็นธรรมชาติที่แทจริงของรูปนาม ไมวาจะเปนภายในหรือ ภายนอก ความทุกขที่เกิดขึ้น ไมวาจะเปนอารมณภายนอก เรื่องราวจาก ภายนอกเยอะแยะมากมาย หลายเรื่องหลายราว แตความทุกขที่ชัดที่สุด คืออยูที่ใจของเรา ความทุกขที่ปรากฏชัดที่สุดคืออยูที่ใจของเรา ไมใชอยู ขางนอก เรื่องราวขางนอกนะเยอะแยะแนนอน เพราะฉะนั้นการดับทุกข จึงตองมาดับที่ใจของเรา การดับที่ใจของเราจะดับไดงายกวา เพราะใจ มันอยูตําแหนงเดียว ชัดเจนเลยวาความทุกขเกิดที่ไหน สังเกตดู
เคยพูดหลายครั้งวา ระหวางความทุกขกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น เราตอง แยกจากกัน ตองแยกใหไดวาระหวางเรื่องราวกับความทุกขที่เกิดขึ้นเปน
