Page 217 - มรรควิถี
P. 217

ไปเรื่อย ๆ สังเกตใหดีนะ เมื่อไหรที่เราเห็นอาการเกิดดับเหลานั้นเกิดดับ ในลักษณะเดิม คําวา “เทาเดิม” ลักษณะของอารมณนั้น อยางเชน ใหญ เทาเดิม เร็วเทาเดิม ชาเทาเดิม ใสเทาเดิม ตรงนี้เรียกอารมณนั้นเกิดดับ เทาเดิมอยู บรรยากาศก็ไมสวางขึ้น ไมใสขึ้น ขณะที่ดูไปเรื่อย ๆ ความ สงบไมเพิ่มขึ้น อยางนี้อารมณหรือสภาวะตาง ๆ จะอยูเทาเดิม อยางนี้ เรียกวาเทาเดิม
แตถาเมื่อไหรที่รูสึกวาถึงแมอาการเกิดดับจะชา หรือเกิดดับเร็ว สวนมากโยคีจะบอกวาเกิดดับเหมือนเดิม เห็นอะไรก็เกิดดับ เกิดดับ เกิดดับเหมือนเดิม ที่จริงที่เลามาอยางนั้นเขาใจถึงสภาวะที่เกิดขึ้นวา ที่บอกวาเหมือนเดิม หมายถึงวาอะไร ๆ ก็เกิดดับ แตไมไดบอกถึง ลักษณะอาการเกิดดับที่แตกตางกันออกไป ตรงนี้ไมไดเลา พอไดยินเสียง ก็ดับแบบนี้ พอขยับมือก็ดับแบบนี้ พอขยับมือก็ดับ ไดยินเสียงก็ดับ พอมีความคิดขึ้นมา พอไปรูก็ดับ อยางนี้รูสึกวาดับเหมือนกันหมด ดับเหมือนเดิม ถาเปนอยางนั้น เราสรุปปุบ เราไมพิจารณารายละเอียด
ถาเราพิจารณาละเอียด จะเห็นวาแตละขณะก็จะมีความแตกตาง กันไป เพียงแตวาบางครั้งปฏิบัติไป โยคีจะรูสึกวาเมื่อไหรที่เห็นความ แตกตางกันมาก ๆ ถึงจะรูสึกวาแตกตาง บรรยากาศเปลี่ยนไปอยาง สิ้นเชิง ก็อยากเห็นอาการเกิดดับของอารมณอื่นบาง จะรูสึกวามีการ เปลี่ยนแปลง ถาเมื่อไหรไมเห็นอาการเกิดดับของอารมณใหมเปลี่ยน แปลงอยูเรื่อย ๆ จะรูสึกเหมือนเดิม และจะรูสึกวาการปฏิบัติไมกาวหนา นั่งเมื่อไหรก็เหมือนเดิม เหมือนเดิม ตรงที่รูสึกไมกาวหนา เดี๋ยวคอย พูด...
เมื่อกี๊วา เมื่อไหรที่เรารูสึกวา ขณะที่กําหนดอาการเกิดดับแลวเห็น อาการเกิดดับอยูเทาเดิม ตรงนี้สังเกตวาขณะนั้นเรามีผูดู จะเปนผูดูอยู ตามรูอาการตามดูอยางเดียว อันนี้ใหดับผูดู ดับผูดูดับอยางไร ? ตองเห็น
203


































































































   215   216   217   218   219