Page 243 - มรรควิถี
P. 243
สติคือ การทําใหสติเราอยูกับปจจุบัน อารมณปจจุบันเราไมตองหา ใหยาก ก็คืออารมณที่เกิดขึ้นกับรูปของเราหรือที่ตัวของเรานั่นเอง เพราะธรรมชาติที่รูป หรือที่ตัวของเรามีอาการเกิดดับ มีอาการเปลี่ยนแปลง ตลอดเวลา มีอาการเกิดดับเปล่ียนแปลงตลอดเวลา ไมใชวางเปลานิ่ง ๆ อยางเดียว ถาสังเกตดี ๆ เราจะเห็น ถาสังเกตดี ๆ จะเห็นการเปลี่ยนแปลง ที่ชัดเจน
สําหรับบางคนที่มีสมาธิดีนะ มีกําลัง ฝกแลวเนี่ย ขณะที่จิตวาง พอนิ่งในความวาง เมื่อยกจิตขึ้นสูความวาง ใหนิ่งในความวาง พอนิ่ง ในความวางปุบเนี่ย สังเกตวาในความวางขางหนามีอะไรเปลี่ยนแปลง มีอะไรเกิดขึ้น ถามีอาการเกิดดับปรากฏขึ้นมา ใหเกาะติดตามรูอาการ เกิดดับนั้น ๆ ถาเรากําหนดหรือรูชัดวา ขณะที่ตามรูอาการเกิดดับของ สภาวะที่เกิดขึ้น ถาบอกไดดวยวาเปนอาการเกิดดับของอารมณอะไร จะเปนสิ่งที่ดีมาก ๆ เปนสิ่งที่ดีมาก ๆ เพราะจะรูที่มาที่ไปของสภาวะ ที่เกิดขึ้น จะไมมีอาการอยู ๆ ก็เกิดขึ้นมาลอย ๆ ไมมีที่มาที่ไป เพราะ ธรรมชาติของจิตในการกําหนดอารมณ เราตองรูอารมณหลักที่เรา กําหนดวาคืออะไร
ถาเรารูอารมณหลักวาเรากําหนดอะไร ก็จะรูวาสภาวะที่เกิดขึ้น เหลานั้นเกิดจากอารมณไหน ถาความรูสึกเราวางจริง ๆ ไมมีอะไรเกิด ขึ้นเลย ใหนิ่งในความวาง แลวจับที่ความรูสึกที่ทําหนาที่รูความวาง พรอมกับสังเกตวา เมื่อจิตไปจับที่ความรูสึกที่รูวาวางแตละขณะ ความ รูสึกที่รูวาวางหรือใจรูอันนั้นมีอาการอยางไร มีการเกิดดับ มีการ เปลี่ยนแปลงหรือเปลา ? มีอาการดับไปเกิดใหมหรือเปลา ? หรือตั้งนิ่ง เฉย ๆ ? ใหเขาไปดูที่อาการนะ ขณะที่รูสึกมีอาการเครงตึง ใหเขาไปที่ อาการ และทะลุรูปออกไป ทํารูปใหวาง ถามีหลายอารมณ มีหลาย ๆ อารมณ ใหเลือกอารมณใดอารมณหนึ่ง เลือกกําหนดอารมณใดอารมณ
229