Page 263 - มรรควิถี

ตองแบก แตหนาที่การรับรู สิ่งที่ตองทํา ภาระหนาที่ ตองทํา เพราะฉะนั้น วิธีก็คือดูที่จิต ดูอยางนี้แหละ ตอนนี้ทําอยางไร กลับไปก็ทําอยางนั้น ไมใชเปลี่ยนวิธีทํา เพียงแตวาไมใชนั่งเฉย ๆ แคนั้นเอง ตอนนี้ทําอยางไร ? ที่เราทําตอนนี้คือทําอยางไร ? ดูที่จิต นั่นคือวิธีทํา เราดูวาจิตเราเปน อยางไร เอาจิตที่วางดูที่จิตที่วาง แลวทําจิตใหกวาง หรือเอาจิตที่วางมา รูที่จุดกระทบที่นั่ง อันนี้คือวิธีหนึ่ง นี่คือวิธีทํา
เพราะฉะนั้นเวลาเราเดิน เราหยิบจับ ถาเอาจิตที่วางไปรองรับ จุดกระทบของการเดิน เวลาเราหยิบจับ เอาความรูสึกที่วางเบาไปไวที่มือ หรือที่จุดสัมผัส มันก็ยังตอเนื่องได แตพอรูตรงนี้เขาเรียกรูอาการขณะเล็ก ขณะเล็กที่รูเฉพาะอาการ ขณะใหญก็คือวา เมื่อสัมผัสเสร็จแลวก็.. ถาเรา สงสัยวาตอนนี้จิตเราเปนยังไง ถารูสึกหนัก เราก็ปลอยใหกวางใหม แคนั้น เอง ไมตองไปพยายามวา ฉันจะยึดเอาไวนาน ๆ ยึดไมไดหรอก แมแต ความวาง ยึดแลวก็ยังหนัก เขาไปยึดความวาง ก็ยังหนัก แคเขาไปรู และ ทําจิตใหวาง โดยไมตองยึด แลวจะไมหนัก ความวางยังยึดไมได ใชไหม ? ขนาดความเปนรูปรางยังยึดไมได แลวจะยึดความวางเนี่ย.. ไมงายนะ
วิธีใหความวางตั้งอยูนาน ความวางอันนี้ตองรูวาเปนความวางของจิต คือความรูสึกที่วาง จิตเราวาง ไมใชเปนความวางของอากาศ ถาเปนความ วางของอากาศ เรายึดไมไดหรอก ความวางของจิตเทานั้นที่ทําใหทุกขไมเกิด ความวางของจิตเทานั้นกิเลสถึงไมเกิด ความวางของจิตเทานั้นถึงจะทําให เราอิสระ เพราะฉะนั้นวิธีวาง ขั้นแรกงาย ๆ นะ อยากใหวาง คือวางจาก ตัวตน เพราะตัวตนความรูสึกวาเปนเรานี่แหละ เหตุเดียวที่ทําใหเราไมวาง สังเกตดูสิ พอมีความรูสึกวาเปนเราเมื่อไหร ชักไมวางแลว เริ่มมีน้ําหนัก พอเอาความรูสึกวาเปนเราออก จิตเราจะรูสึกโลงขึ้น เบาขึ้นทันที แสดงวา สาเหตุหลักก็คือ ความเปนตัวเราของเรานั่นเอง
ความรูสึกวาเปนเรา เขาเรียกอวิชชา เขาไปยึด แตถาดับความเปน
249