Page 265 - มรรควิถี
P. 265

มันจะหนัก พอเราขยายปุบ เสียงที่ไดยิน ลองดูสิ ปรกติเราฟงปุบ มันจะเขา ไปที่หู ไดยินตรงนี้ อยูที่หู แตถาจิตเรากวาง จิตเราวาง แลวก็ขยายใหกวาง ลองดู.. เสียงที่ไดยินตั้งอยูที่ไหน ? อยูขางนอก.. อยูขางนอกถูกแลวนะ ตั้งอยูขางนอก ในที่วาง ๆ อยูในที่เบา ๆ หรือวาอยูในความสงบ ? อยูที่ ไหนลองสังเกตดู อยูขางนอก หรือวารูวาอยูขางนอก ถูกแลว ตรงที่ขาง นอกนั้นเปนความวาง ความเบา ความสงบ รูสึกแบบไหน ? วาง ๆ วาง ๆ ตรงนี้ เนี่ยเรารูชัดอยางนี้ เพราะความวางนั้นคือลักษณะของจิตเรา ถาจะ ใหดี มีกําลังมากขึ้น เพิ่มความสงบเขาไปในความรูสึกเรา
ลองดูนะ ถาใหเสียงนั้นตั้งอยูบนความสงบ รูสึกยังไง ? ความชัดเจน จะตางออกไป อันนี้คือวิธีกําหนดสภาวะ กําหนดอารมณ เพราะฉะนั้นเสียง ที่ไดยิน เมื่อเสียงนั้น อารมณเหลานั้นทําใหเราอึดอัด ถาแยกสวน มันจะ มีชองวาง ถึงแมจะอยูใกลแคไหนก็ตาม จิตเราสามารถถอยออกหางไปได อยูใกลตัว แตเราถอยจิตมาได มาไวขางหลังได จิตเราจะรูสึกอิสระ รูสึก โลง ๆ ไมถูกเบียดดวยอารมณเหลานั้น หรือไมอีกอยางหนึ่ง อันนี้พูดเผื่อ เลยนะ พูดเผื่อเอาไว...
อยางเชนเราเอาความรูสึกที่วางของเราเขาไปที่รูปแลว รูปเราวางไป ใชไหม ? ทะลุได ถาเราใหความรูสึกของเราผานตรงนี้ไดไหม ? ทะลุกลอง รูสึกเปนไง ? โปรง ๆ โลง ๆ ถึงแมตาจะเห็นเปนกลอง แตจิตจะไมติดอยู ที่กลอง สามารถทะลุไปได เพราะฉะนั้นกลองตรงนี้ เขาเรียกเปนรูปอยาง หนึ่ง ถามวาคนเปนอะไร ? เปนรูปอยางหนึ่ง จัดเปนรูปอยางหนึ่ง เพราะ ฉะนั้นวิธีมอง เราอาจจะมองใหทะลุตัวเขาไปได ใหความรูสึกเราทะลุตัว เขาไป แทนที่จะไปหยุดแคหนา แลวเราอึดอัด เราก็มองใหทะลุไปเลย ให ความรูสึกเราทะลุไป เม่ือไหรที่ความรูสึกเราทะลุ มันจะอิสระ แตจะไมมี อาการยึดติด อิสระขึ้น
แตบางครั้งทํายากนะ คนนี่ทํายากจริง ๆ คําวาคน ความรูสึกวา
251


































































































   263   264   265   266   267