Page 278 - มรรควิถี

264
อิสระ กิเลสลดลง ไดความวาง ความบริสุทธิ์ นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น ไมใชวา ไดอยางอื่น อยางอื่นเปนผลพลอยได คุณวิเศษตาง ๆ นี่เปนผลพลอยได แตเปาหมายหลักคือ การชําระจิตใจของตนใหบริสุทธิ์ หรือเพื่อ ความดับทุกขอยางสิ้นเชิง นั่นคือเปาหมายหลัก ไมใชเพื่อสิ่งอื่น การ ปฏิบัติธรรม แตถาเพื่อสิ่งอื่นเนี่ยอาจจะสมหวังบาง ผิดหวังบาง แตถา เพื่อละกิเลส ไมมีใครผิดหวัง ถาพอใจที่จะกําหนด พอใจที่จะทํา เพราะ ฉะนั้นตั้งเปาหมายใหถูก แลวเราจะรูวาเราเดินทางถูกหรือเปลา ถาตั้ง
เปาหมายผิด เราก็จะไมแนใจตัวเองแลว เอา.. หมดแลว ถาเราอยากรูวาเรากาวหนาหรือไม ใหดูสภาพจิตเราวาเปนอยางไร
ดูสภาพจิตเราโดยทั่วไป โดยที่เราไมตองกําหนดอะไร ตอนนี้สภาพจิต เปนยังไง ? ตางจากเมื่อกอน ตรงนี้นะ เบาขึ้น อิสระขึ้น และอีกอยางหนึ่ง ก็คือวาความมีตัวตนเรานอยลง ก็จะเห็น อันนี้โดยรวมนะ วาโดยสภาวะ โดยรวมนะ แตถารายละเอียดตองมาเลา จะไดรูวาสภาวะตาง ๆ ที่เกิดขึ้น เปลี่ยนแปลงยังไง ?
สภาวญาณที่กาวหนา สภาวญาณที่กาวหนาขึ้น ไมใชสภาพจิต เมื่อกี้นะ เราไมสามารถรูไดนะวากาวหนาแคไหน เราจะรูไดถึงความรูสึก สภาพจิต ที่ถามเมื่อกี้นะถูก เรารูแนนอน ดีไมดีอยางไร แตลักษณะ สภาวญาณเนี่ย สวนใหญเราไมคอยรู และก็บอกไวกอน แลวก็จะจํา ก็เลยไมบอก ถาจําแลวติด มีปญหาเยอะเลย สําหรับนักปฏิบัติแลว รูสภาวญาณแลวจะติด เมื่อไหรจะถึงตรงนี้ พอถึงตรงนี้ ออ..ใชแลว พอรู ตรงนี้แหละ ใชแลว มีตัวตนเกิดขึ้น มันก็จะถอยหลัง พอถึงสภาวะนั้น พอมีตัวตนเกิดขึ้น มัวแตเพลิดเพลินยินดีปุบ ถอยอีก ก็เริ่มนับใหมตอ ก็เริ่มนับหนึ่งใหมตอ
เพราะฉะนั้นไมรูดีกวานะ รูผลที่เกิดขึ้นนะดีแลว ถึงเวลาคอยรู ไมใชไมรูนะ เราไมรูเรียกวาญาณอะไร แตสภาวะที่เกิดขึ้น เรากําลังไป