Page 281 - มรรควิถี
P. 281

อันนี้อานิสงสของการฟงธรรม แคฟงอยางเดียวยังโลงขนาดนี้ ถาปฏิบัติดวยจะขนาดไหน แคฟงอยางเดียวยังสบาย เหลืออยางเดียว รีบปฏิบัติ... หมดจริง ๆ ทุกคนก็หมดดวย งั้นเทานี้กอนนะ วันนี้เทานี้ กอน ปฏิบัติกอน พรุงนี้ตองดูอีกทีหนึ่งวาจะมีอะไรพูดไหม เปนวัน ๆ ไปนะ แตวันนี้ปฏิบัติกอน แลวพรุงนี้มาเลาใหฟง เลาสภาวะใหฟงวา เปนยังไง สงอารมณทีละคน ปฏิบัติแลวผลเปนยังไง กําหนดอะไรบาง งั้นวันนี้ก็เทานี้กอน ขอใหเจริญในธรรมทุก ๆ คน
โยมสงสภาวะ
โยม: มีอาการตึง ๆ ที่หนาผาก สวางตรงที่หนาผาก
พระอาจารย: ออ.. ถูกแลว สมาธิมากขึ้น มันก็จะปรากฏเอง พอสวาง
แลวก็เอาจิตเราเขาไปรูที่ความสวางตอ แคนั้นเอง พอไปรูที่ความสวาง ความ สวางนั้นเปลี่ยนไปเปนยังไง ? เออ..เปลี่ยนอีก ถูกแลวนะ ถูกแลว หลับ ? ตรงนั้นถอยออกมาดู ถาหลับ รูชัดวาหลับ ถอนออกมา เออ.. ถูกแลว ถา หลับถอยออกมา ถูกแลว พอถอยออกมาดู ก็มาดูอารมณปจจุบันตรงนั้น วาอะไรชัดขึ้นมา ก็ดูตอไป นั่งตอไป พอถอยออกมาปุบ รูสึกหลับ เราก็เพิ่ม ความตื่นตัวเขาไป แลวก็กําหนดลมหายใจ หรืออะไรขึ้นมา ก็รูตรงนั้นตอ ใช สติออนก็หลับได จิตตกภวังคมันก็จะหลับ แตถาวาเหมือนที่บอกเมื่อกี้ วา ถาวางแลวเงียบ ลมหายใจก็หายไปแลวเงียบ ไมหลับ แตรูชัดวามันวาง ตองรูชัดตรงนี้ ตองรูชัดวาลมหายใจขางหนาเรามันสวาง มันสลัว หรือมัน มืด ๆ ตรงนี้ตองรูชัดนะ จะไดไมหลับ จะไดเห็นวาอะไรเกิดขึ้นในความ วางนั้นตอ แตถาเคลิ้ม ๆ แลวก็เงียบไปนะหลับ ตรงนั้นจะหลับไปชั่ว ขณะหนึ่ง เพราะฉะนั้นวิธีก็คือ พอวางเงียบปุบ ตองรูชัดวาเงียบ ใหรูชัด วาเงียบ แลวก็นิ่งในความเงียบนั้น แลวก็จะมีสภาวะเกิดขึ้นมาอีก เขา จะปรากฏขึ้นมาเองใหเราตามรู ในความวางนั้นมีอะไรเกิดขึ้นมา ใหเราตาม รูอาการนั้นตอ
267


































































































   279   280   281   282   283