Page 296 - มรรควิถี

282
หมายถึงวาความเปนกลุมกอน
ปรมัตถไมมีรูปราง แตรูสึกไดถึงการเปลี่ยนแปลง เขาเรียกอาการ
พระไตรลักษณ การรูอยางนั้นจิตจะไมมีตัว การที่เรามีเจตนาไปรูอาการ เกิดดับ จิตจะไมมีความชอบหรือไมชอบ มีจิตที่มุงที่จะไปรูอาการเกิดดับ เทานั้นเอง และขณะที่ตามรูไปเรื่อย ๆ จิตก็จะยิ่งมีความผองใสขึ้น ตอง สังเกตนะ ไมใชดูแตวาดับ ดับ ดับ ดับ ดับ... จิตเปนยังไงไมรู อันนี้เขา เรียกรูอยางเดียว ไมรูกวาง ที่จริงแลวเราทําอะไรก็ตาม ผลที่ตามมาเรา จะรูสึกไดทันที พอเรานิ่งมากขึ้น เราจะจดจอกับอาการนั้นมากขึ้น เราจะรูสึก วาจิตเรานิ่งขึ้น นิ่งขึ้น นิ่งขึ้น ขณะที่จิตนิ่งขึ้น ถาเราสังเกตดี ๆ ก็เปนความ นิ่งที่ตื่นตัวมากขึ้น เปนความนิ่งที่หนักหรือเปนความนิ่งที่เบา ๆ ใส ๆ แต วานิ่งขึ้น ตรงนี้สังเกตในลักษณะอยางนั้น เปนการกําหนดรูอารมณ เขาเรียก รูทั้งลักษณะอาการเกิดดับ และลักษณะของจิต หรือสภาพจิตของตัวเอง วาเปนอยางไร ดังนั้นถาเรากําหนดควบคูอยางนี้ เราจะเห็นชัดวาการ ปฏิบัติของเราสงผลอยางไร ไดผลยังไง
เพราะฉะนั้นที่บอกวา บางคนถามวารูไดยังไงวาการปฏิบัติของ เรากาวหนา การปฏิบัติของเรากาวหนาขึ้น จุดหนึ่งที่รูก็คือ หนึ่ง.. สภาพ จิตเราเปลี่ยนไป เรารูไดแนนอนวาเราเบาขึ้นไหม ? รูสึกโลงขึ้น ? อายุ อารมณสั้นลงไหม ? อยางเชนจากที่เคยโกรธประมาณสัก ๒ ชั่วโมง พอเรา ปฏิบัติแลวเหลือแค ๕ นาที แสดงวาพัฒนาขึ้นแลวนะ มันดับเร็วขึ้นแสดง วากาวหนาขึ้น และอีกอยางหน่ึงก็คือ.. ความเปนตัวตนของเราลดลง หรือเปลา ? ความเปนตัวตนของเรานอยลงไหม ? แลวก็อีกอยาง.. จิตเรา มั่นคงขึ้น สงบมากขึ้น ตรงนี้เรารูได ตรงนี้เราจะรูไดแนนอน แตถาจะรู รายละเอียดกวานั้นตองสอบอารมณ ปฏิบัติมาเลาสูกันฟง เลามา ฟงแลว เออ เปนยังไง ถึงตรงไหนแลว
สวนมากก็ยังเลาอารมณไมเปนนะ เลาสภาวะไมคอยเปน จะบอกวิธี