Page 319 - มรรควิถี

ตางจากเดิม ? ตรงนี้คือการสานตอ สภาวะก็จะเปลี่ยนไป จะกาวหนาขึ้น ไมใชเทาเดิมแลว ใหม ๆ อาจจะเหมือนเดิม แตพอนิ่งมากขึ้น กําลังสติ ของเรา สมาธิเรามากขึ้น ลักษณะอาการเกิดดับก็จะเปลี่ยนไป
สังเกตดูนะวา ขณะที่เสียงที่เกิดขึ้น อยางเชน อยู ๆ เราก็ไดยิน เสียงดัง (พระอาจารยเคาะโตะใหเกิดเสียง) พอดังปุบ สังเกตไหม.. เสียง นั้นพุงไปหาเรา หรือวาเขาปรากฏตรงนั้นเลย ? พุงไปใชไหม ? ตรงนี้เพราะ จิตเรานิ่งอยูกับที่ เสียงจึงมีลักษณะพุงเขามา เสียงท่ีพุงเขามามีลักษณะ ยังไง ? ฟงอยางเดียว ตอบไมถูก เห็นแลว บางคนเห็นแตไมกลาตอบ เห็นมันพุงใสแวบเขามา ไมกลาบอก เห็นแลวแวบเขามาใชไหม ? แลวก็ หายไป บางครั้งนิดหนึ่ง แตตรงนี้เขาเรียกเปนอารมณจร เสียงที่เกิดขึ้นเอง นั้นเปนอารมณจร แลวก็แวบหายไป ถาเปนอยางนี้ใหรูชัด แครูสึกวา แวบขึ้นมาแลวก็หาย แตถาเปนอารมณหลัก ตรงนี้เปนอารมณจร แวบ ทีเดียวก็หมด แตถาวามันเกิดตอเนื่อง (พระอาจารยเคาะโตะตอเนื่อง) แลวเราเอาจิตไปกําหนดรู ตรงนั้นกลายเปนอารมณหลักทันที
เมื่อเปนอารมณหลัก เราก็จะรูวาเสียงจากตอนแรกดับแบบนี้ ตอไป เขาเกิดดับอยางไร เพราะที่เปนอารมณหลัก ทําไมถึงเรียกวาอารมณ หลัก ? ที่เปนอารมณหลักเพราะเราไปสนใจอารมณนั้นเปนหลักในขณะนั้น ไมไดสนใจอยางอื่น เราไปรูเสียงเปนหลัก ก็เลยเรียกวาเปนอารมณหลัก ของจิต แมแตชั่วขณะหนึ่งภายในเวลาสัก ๕ นาที หรือ ๓ นาทีก็ตาม เปน อารมณหลักชั่วขณะหนึ่ง ๆ เพราะจิตเราเกาะติดอยูกับอารมณนั้นเปน หลัก จึงเรียกวาอารมณหลัก อิริยาบทหลักคือการนั่ง ยืน เดิน แตเมื่อไหร ที่จิตเราไปรูอาการไหน อาการนั้นเปนอารมณหลัก
ในอิริยาบทหลักคือการนั่ง แตถากําหนดลมหายใจเปนหลัก เขาเรียก ลมหายใจเปนอารมณหลัก ถาเรากําลังน่ังอยู แตมีเวทนาขึ้นมา เราไปกําหนด เวทนา เวทนาน่ันแหละคืออารมณหลักของจิตเราขณะนั้น ๆ เพราะฉะนั้น
305