Page 320 - มรรควิถี
P. 320
306
ทุกครั้งเวลานักปฏิบัติกําหนดอารมณ ตองรูชัดวาขณะนี้เราตามกําหนด อะไรอยู รูอะไรอยู อารมณหลักคืออะไร ตรงนี้เราจะมีเหตุมีผลและ ชัดเจนวา เราทํายังไง ผลเปนอยางไร อาการเหลานั้นแสดงลักษณะอาการ พระไตรลักษณ เห็นความเกิดขึ้น ตั้งอยู ดับไป มีลักษณะอยางไร
สวนมากอาจารยจะถามนะ อาการเกิดดับนั้นเกิดดับในลักษณะ อยางไร ? ตรงนี้เปนคําถามที่นักปฏิบัติตองตอบ อยางเชน เกิดดับแบบ คอย ๆ ขึ้นมาแลวหายไป ขึ้นมาแลวคอย ๆ จางหายไป ในลักษณะที่เกิด ขึ้นแลวก็แตกกระจายไป หรือเกิดขึ้นแลวก็มีอาการแวบ ๆ.. แปบ ๆ ๆ.. แลวก็หมดไป เกิดดับในลักษณะที่เปนขณะ ๆ ๆ แลวก็ดับไป จึงบอกเกิด ดับในลักษณะอยางไร หรือ แวบหาย.. แวบหาย.. นั่นคือลักษณะอาการ เกิดดับที่มีการเปลี่ยนแปลงไป อีกอยางหนึ่ง พูดซ้ํา พูดซ้ําอีกแลว.. พอจะ พูดมีสัญญาขึ้นมา คํานี้พูดไปแลว ก็คือวาขณะที่เราเห็นอาการเกิดดับ ขณะที่เรากําหนด ไมวาจะเปนขณะเดินหรือขณะนั่งก็ตาม ขณะที่มีอาการ เกิดดับไปเรื่อย ๆ ตองสังเกตดวยวาสภาพจิตเราเปนยังไง ยิ่งเห็นอาการ เกิดดับไปนั้น จิตใจเรารูสึกอยางไร ? นิ่งขึ้น ใสขึ้น มั่นคงขึ้น สวางขึ้น เบาขึ้น ตรงนี้จะรูสึกไดอยูแลว เหมือนเราทานขาว ทานขาวรสชาติของ อาหารอรอยดวยไหม ? พอทานไปสักพักทองเริ่มตึง เรารูไดนะ ไมใชรูแค รสอรอยอยางเดียว พอสักพักพอมันอิ่ม ก็จะรูสึกมันแนน ๆ แลวนะ เริ่มแนน ตรงนี้ก็เหมือนกัน จิตเราก็เหมือนกัน
ขณะที่เราเห็นอาการเกิดดับ เราจะรูสึกไดเลยวาจิตเรายิ่งนิ่งขึ้น เบาขึ้น ใสขึ้น ต่ืนตัวขึ้น อันน้ีรูสึกไดแนนอน ตรงนี้รูสึกได อีกอยาง.. อืมม..ขามขั้นตอน ขามขั้นตอนอีกแลว พูดเผื่อตั้งหลายป เมื่อคืนพูดเผื่อ เอาไวตั้ง ๑๐ ป โยมกลัวเลยนะ นานเกิน ไมหรอกพูดเผื่อ อาจารยพูดไป อยางนั้นแหละ ถาใครขยันก็.. จากหลายปก็จะเหลือแคไมกี่เดือน ไมกี่วัน หรือไมกี่อาทิตย เขาถึงได ไปถึงได พูดเผื่อเอาไว เห็นไหมอาจารยพูดตรง