Page 325 - มรรควิถี
P. 325
พลังก็จะเขามา ถาเปนความสุข พลังที่เขามาถาอยากใหมีความสุข ก็เอาจิต ที่สุขไปนิ่ง เอาความสุขนิ่ง ๆ แลวใหพลังผานความสุขเขามา ความสุขก็เกิด แลว สมัยกอนเนี่ยอาจารยสอนพลัง อันนี้ไมงายหรอก ตั้งนานกวาจะสอน เรื่องพลังได เดี๋ยวนี้ก็เลยลัดขั้นตอน แสดงวาแตละคนมีความสามารถ ที่จะทําได เลยลัดขั้นตอนได แตไมใชวาเจริญพลัง เอาพลังไปทําอะไร ? บอกไมถูก
พลังอันนี้เปนไปเพื่อการมีพลังมากขึ้น เอาพลังเนี่ยมาเจริญสติ มากําหนดอาการเกิดดับ มาพัฒนาจิตตัวเอง มาพัฒนาการปฏิบัติใหกาวหนา ยิ่ง ๆ ขึ้น ไมใชเอาพลังนี่ไปขยายไปโนน เลยเลนอยางเดียว ขยายพลัง ใหคนนั้นใหคนนี้มีความสุข ปลื้ม.. มีความสุข ดีจังเลย แตไมไดพัฒนา สภาพจิต หรือไมไดเอามากําหนดรูอาการพระไตรลักษณ พัฒนาการ ปฏิบัติของตัวเอง เดี๋ยวก็ติดอยูตรงนั้นแหละ เพราะฉะนั้นการเจริญพลัง ฝกจิตของเรา พอสงบก็มีพลัง ตองเอาพลังตรงนั้นมากําหนดรูอาการเกิด ดับของรูปนาม เอามาใชในการปฏิบัติธรรม ไมงั้นเราก็จะวนอยูตรงนี้ เขา ใจแลวนะ ?
หลัก ๆ อาจารยพูดมา ๓ วัน เทากับพูดอยูที่สํานักเปนป อยูที่สํานัก เนี่ย สวนมากพอสอบอารมณเสร็จก็กลับไป ไมคอยไดรวมกันอยางนี้ เพราะตางคนตางมา ตางคนก็ตางไป พอสอบอารมณเสร็จ ถาไมมีคําถาม ก็จบ ถาใครมีคําถามก็จะอธิบายใหฟง ตองถามคนที่เคยไปนะ เนี่ย..โยม โปงเคยไป สอบอารมณเสร็จก็ตางคนตางไป ถามาอยางนี้จะไดฟงมากกวา แตก็อีกอยางหนึ่งที่พูดแลวเมื่อวาน การปฏิบัติก็คือตองเอาจริงเอาจัง ถา ไมพูดไมคุยก็คือไมคุย เดินจงกรม.. ไมคุยกันตอนที่เดิน ก็คือเดินจงกรม เดินจริง ๆ ถานั่งคุยกันเนี่ย ถาไมจําเปนใหนอยที่สุด เพราะการสนทนา การพูดคุยจะทําใหสติเราหลุดบอย คุยเรื่องที่ถูกใจ เราก็จะเพลินไป ไอที่ ไมถูกใจก็จะหงุดหงิด หวั่น ๆ แลวนะ ก็นั่นแหละ.. จะรบกวน แตถาไม
311