Page 329 - มรรควิถี
P. 329
อยางที่เมื่อเชาถาม คําพูดออกมาจากที่ไหน ? พอตัวเราวาง จิตเราวาง ไมเชื่อลองดูสิ เอาความวางเขาไปในปอด แลวลองดูเวลาเราพูด คําพูดออก มาจากไหน ? ออกมาจากคอ ? ออกมาจากปาก ? ออกจากที่วาง ๆ ? ออกลอย ๆ ? ออกมาจากที่วาง ๆ แลวก็มีจิตที่วางทําหนาที่รูคําพูดอันนั้น มีจิตที่วางทําหนาที่รูคําพูดที่ออกมา
ไมใชแคนั้น ถาเราทําอยางนี้ เราจะรูดวยวาคําพูดที่จะออกมานั้น เปน คําพูดประเภทไหน ถาเราสังเกตแบบนี้ไปเรื่อย เราจะรูวาคําพูดที่ออกมาเนี่ย ประกอบดวยเจตนาอะไร พูดไปเพื่ออะไร ตรงนี้คือสิ่งที่จะตามมา สติเรา ก็จะทันอาการของเรามากขึ้น ทันคําพูดของตัวเอง ใครที่ชอบหลุด นอต หลวม ก็ตองลองใชดู ลองฝกดู.. ฝกดู ยกจิตขึ้น เอาความวางเนี่ย ไมใช แคในปากนะ ใหกวางขนาดนี้ แลวก็อีกอยางจะใหดีก็คือ พูดผานความวาง ของตัวเอง
จะใหดีมากกวานั้นใหพูดผานความสุข การเจริญพลังชีวิต อยางเชน เราเติมความสุขได เวลาจะเดิน ก็ใหเดินอยูในความสุข เวลาคิดก็คิดอยู ในความสุข เวลามองมองผานความสุข เวลาพูดพูดผานความสุข เวลาหยิบ จับก็ใหหยิบจับดวยความสุข ชีวิตเราก็จะอยูกับความสุข ตรงนี้.. ทั้งวันเรา จะอยูกับความสุข แตไมใชติดสุขนะ เปนการอยูกับความสุข แลวจิตเราจะ มีกําลังมากขึ้น พิเศษตรงที่ถาอยูกับความสุขอยางนี้ เปนความสุขที่ไมมี ตัวตน แลวมีสติ แลวเราก็เพิ่มตัวเจตนาที่จะรูอาการเกิดดับของแตละอาการ ที่เราเคลื่อนไหว เราขยับ เราพูด เราคิด เราทํา เมื่อกอนเรามีสติอยูทุก ๆ อาการ มีสติไปในกาย เหยียดกาย กายคู กายขยับ เพราะฉะนั้นกําหนด อิริยาบทยอยกับตนจิตก็งายขึ้น งายขึ้น ฟงแลวก็รูสึกเหมือนเดิมเลยนะ สภาวะเดิม สภาวะเดิม ๆ แลวก็พูดเดิม ๆ แตดีขึ้นเยอะ
สภาวะเดิมแตดีขึ้นเยอะ ตรงนี้..ใสขึ้นเยอะ จากวันแรกถึงวันนี้ ก็เปลี่ยน ใสขึ้นเยอะ ยิ่งเมื่อคืนนี้แผเมตตารูสึก บรรยากาศในศาลาก็ใส
315