Page 338 - มรรควิถี

324
อยางเชน ขณะที่เรารูสึกเหนื่อย ๆ ใหดูที่จิตที่ทําหนาที่รูวาเหนื่อย คนเราเหนื่อย เหนื่อยกายกับเหนื่อยใจ ถึงเหนื่อยอยางไรก็ตาม ถาเรา สังเกตแบบนี้ เราไมตองใชพลังเยอะ ไมตองพยายามเพิ่มพลังเยอะ ไมตองพยายามใชกําลังในการเพิ่มพลังใหกับตัวเอง แคกําหนดรูที่จิต รูที่ใจที่ทําหนาที่รูวาเหนื่อย ทําไมรูสึกเหนื่อยหรือใจเราเหนื่อย ? ทําไม ถึงบอกวาใหดูที่ใจที่ทําหนาที่รูวาเหนื่อย ?
ลองสังเกตดูนะ เพราะวาทุก ๆ อาการที่เกิดขึ้นกับตัวเรา เกิดข้ึนกับ ใจเรา ใหสังเกตดี ๆ วาจะมีจิตดวงหนึ่งที่ทําหนาที่รูวาอะไรเกิดขึ้น เขาเรียก ใจรู หรือจิตที่ทําหนาที่รับรูอารมณ รูวาเหนื่อย รูวาปวด รูวาเพลีย รูวา เบื่อ รูวาเศรา รูวาเบิกบาน รูวาผองใส รูวาสงบ รูวามั่นคง รูวาตื่นตัว แม แตความตื่นตัวก็เปนความรูสึก ความมั่นคงก็รูสึก ความใสก็รูสึก ความ เบาก็รูสึก ความวางก็รูสึก แตถาสังเกตดี ๆ ก็จะเห็นจิตอีกดวงหนึ่ง ที่ทําหนาที่รูวาเบา รูวาวาง รูวาโลง รูวาโปรง รูสงบ ทําหนาที่รูวาเบื่อ รูวาไมมีอะไร สภาวะอยางหนึ่ง รูวาขณะนี้ไมมีอะไรเลย กําหนดอะไร ไมได วาง ๆ โลง ๆ โหวง ๆ โหวงเหวง อันนี้หนักแลวนะ ถาเกิดอาการ โหวงเหวงเนี่ย ไมใชจะรูปหาย มันไมมี ตัวหาย รูปหาย พลังหาย ทุกอยาง หายหมด วางเปลา... วางอยางมีพลัง วางอยางมีสติ วางดวยใจที่เบิกบาน จิตที่มีกําลังวางเบา โปรงใส แตวางแบบไมมีอะไรจริง ๆ เนี่ย มันจะวาง แบบโหวง ๆ โหวงเหวง ไมมีอะไรเลย เหมือนหัวใจไมมี ไมมีภาชนะ รองรับสิ่งที่ดี ๆ เพราะฉะนั้นตองฟนพลัง ถายังเปนอยางนั้นนี่ ไมตอง ทําอะไรมาก
วิธีเพิ่มพลัง สรางพลังใหเร็ว ใหนิ่ง ๆ จับที่ความรูสึกที่ทําหนาที่ รูวาไมมีอะไร อยาบังคับ ไมตองบังคับนะ บังคับเมื่อไหรจะเหนื่อยซ้ํา เพราะเราไมมีพลังอยูแลว การออกแรงเพิ่มขึ้น พลังเราก็จะหาย เพราะ ฉะนั้นวิธีคือ เราพัก แลวก็จับที่ความรูสึกที่ทําหนาที่รูวาไมมีอะไร รูแลว