Page 341 - มรรควิถี
P. 341
รูสึกวาเปนเราออกจากตัว ออกจากตัวนะงาย ๆ ไมยังงั้นจะออกจาก ที่ไหน ? เราเอาออกไมถูก บางทีเอาความรูสึกวาเปนเราออกจากที่ไหน ? ออกจากใจ จริง ๆ แลวออกจากใจ แตถาไมมีตัว เราก็เอาออกไมถูก เพราะวาที่จริงแลวตอนที่มีเราก็คือ มันยังมีตัว ยึดตัวอยู พอความรูสึก วาเปนเราออกขางนอก จิตก็จะเบา จะวาง แมชั่วขณะหนึ่ง ๆ ก็ยังเปน มหากุศล ดับทุกขไดชั่วขณะหนึ่งก็ยังเปนกุศลอยางมากเลย
บางทีเอาออกไดแลว แปบเดียวเขามาอีก ออกไดแลวเขามาอีก เขา ๆ ออก ๆ ทํายังไง ? ทําไมออกแลวเขากลับมาที่รูปเร็ว ? เราแยก รูปนาม จิตออกมาขางนอกจนวาง ทําไมกลับมาที่รูปเร็ว ? กลับมาแลว ก็หนัก เพราะวาตอนที่ออกไปขางนอก มันก็ออกไปแคแคบ ๆ ออกไป แคเปนจุด ๆ เล็ก ๆ แคบ ๆ ก็จะกลับเขามาที่รูป ก็แคบอีก ก็จะทําให หนัก เพราะฉะนั้นออกไปแลว ใหปลอยจิตใหกวาง ออกไปแลวปลอย จิตใหกวาง พอรูสึกเบา พอกลับมาที่รูป ก็ใหเอาจิตที่เบานั่นแหละ กลับมา อยาเอาจิตหนักกลับมา ลองดูสิ พออยูขางนอกรูสึกเบา พอเบา แลวก็ถอยกลับมาที่ตัว ใหความเบากลับมาที่ตัว เขาออกกี่รอบก็ไมมี ปญหา จะเขาจะออกกี่รอบก็ไมมีปญหา นี่คือปญญา รูชัดวาเราใชอะไร รูชัดวาความรูสึกเปนอยางไร รูชัดวาจิตเราเปนอยางไร
ที่บอกวาดูจิตในจิต รูวาจิตเบา จิตวาง จิตโลง จิตโปรง จิตสงบ จิตอึดอัด จิตเศราหมองขุนมัว รูวาจิตเปนอยางไร แตเรารูวาเมื่อจิต ขุนมัว เราดับไมได เพราะวามันขุนอยูขางใน สังเกตถาขุนมัวเมื่อไหร จะอยูขางในเปนหลัก ถาขุนอยูขางนอกมีนอย ถาอยูขางนอกนี่นอย นะจะขุน ถาจิตอยูขางนอกแลวกวางกวารูปจะไมคอยขุนมัว แตถาจิตอยู ขางในเมื่อไหร มีเรามีฉันตลอดเวลา ทั้ง ๆ ที่ปรกติแลวคนเราก็ไมไดมีความ รูสึกวาเปนเราอยูตลอดเวลาหรอก สังเกตความเปนเราเกิดขึ้นขณะที่มี อารมณเขามากระทบ
327