Page 355 - มรรควิถี

นั้นเอง รูถึงความวาง รูอยางไมมีอะไร แตไมใชรูอยางไมรูอะไร รูแบบ ไมรูอะไรเลย
ทีนี้เมื่อเราพิจารณาถึงความไมมีตัวตน ไมมีเรา ไมมีเขา เหลือแต จิตที่ทําหนาที่รู แลวจิตดวงนี้จะใชประโยชนอะไรไดบาง ? ที่จริงปกติเรา ก็ใชจิตทําหนาที่รูทุกวัน ในการรับรูอารมณทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ แตบางครั้งก็รูอยางมีตัวตน มีเราเปนผูรู บางครั้งก็รูแบบไมมีตัวตน ทีนี้ วาถารูชัดถึงความไมมีตัวตน ที่บอก “ใหดูที่ความรูสึก” ขณะที่ความรูสึก เรามีพลัง มีความมั่นคง มีความผองใส ใหจิตที่มีความมั่นคง ผองใสอันนี้ ทําหนาที่รับรูอารมณรอบตัว รูเรื่องราวตาง ๆ พิจารณาดวยใจที่วางเบา สวาง ใส มั่นคง พิจารณาดูวาอารมณตาง ๆ ที่เกิดขึ้นเปนอยางไร เกิดอยู ในลักษณะอยางไร เราใชจิตดวงนี้แหละทําหนาที่รับรูอารมณเรื่องราว ตาง ๆ ในชีวิตของเรา วาธรรมชาติตาง ๆ ที่อยูรอบตัวเรานั้น เขาเปนไป ในลักษณะอยางไร
อีกอยางหนึ่งก็คือวา ถาเรามีเจตนาที่จะศึกษา หรือทําความเขาใจ เรื่องราวที่อยูรอบตัวเรา ก็เอาจิตที่วาง ที่สวาง ที่ใส พิจารณาถึงเหตุปจจัย ของอารมณเหลานั้น ที่เกิดอยูรอบตัวเราวาเปนไปอยางไร เปนไปตามเหตุ ตามปจจัยอะไร ตรงนี้จะทําใหเราเกิดปญญา รูถึงลักษณะของบัญญัติที่ เรียกวา “จินตมยปญญา” และรูไดงาย พิจารณาตามเหตุตามผล ตามเหตุ ตามปจจัยของเรื่องราวของสิ่งตาง ๆ ที่เกิดรอบตัวเรา แลวจะเขาใจไดงาย และจะเขาใจดี เพราะวาเปนการพิจารณาดวยความรูสึกที่ไมมีตัวตน ไมมีเรา ไมมีเขา พิจารณาดวยจิตที่วาง ที่สวาง ที่ผองใส จิตที่ปราศจาก อกุศลตาง ๆ ที่เรียกวา “สะอาด สวาง สงบ” ทําจิตของตนใหถึงพรอม ทํากุศลใหถึงพรอม ทําจิตของตนใหผองใส นั่นละ..เราจะเห็นวาจิตที่ผองใส เปนอยางไร นี่แหละจิตของเรา
ธรรมะกับชีวิตเปนสิ่งที่เกี่ยวเนื่องกัน ธรรมะกับชีวิตเปนสิ่ง
341