Page 371 - มรรควิถี
P. 371
ไหนก็ได ใหจิตที่เบาวางทะลุสมองเขาไป แลวสังเกตวาที่สมองรูสึก อยางไร ? รูสึกตื้อ ๆ หนัก ๆ หรือวาโลง ๆ โปรง ๆ ? เพราะเวลาเราคิดสิ่ง ตาง ๆ มีความคิดเขามาเยอะแยะมากมาย เราจะรูสึกวาความคิดเหลานั้น จะมารวมอยูที่สมอง อยูที่สวนบนที่ศีรษะของเรา จะรูสึกทําใหสวนสมอง ของเรารูสึกหนัก ตื้อ ตึง ไมปลอดโปรง ถาเอาจิตที่โลงวางเขาไป สมอง เรารูสึกเปนอยางไร ? ตําแหนงนี้สวนหนึ่งที่ทําใหเราเกิดความรูสึกหนัก ความทุกขท่ีเกิดขึ้นเกิดจากเรื่องที่ทําใหเราเครียดตาง ๆ ก็มารวมอยูตรง นี้จุดหนึ่ง
อีกที่หนึ่งก็คือบริเวณหทัยวัตถุคือบริเวณหัวใจ จากคอถึงลิ้นป เวลา เกิดอารมณเขามา มีผัสสะเกิดขึ้น เกิดความรูสึกไมพอใจ ความหนัก จะปรากฏชัดบริเวณหทัยวัตถุ เพราะฉะนั้นเราลองยายจิตที่วางเบาไปที่ บริเวณหทัยวัตถุแลวลองสังเกตดูวา เมื่อเอาความรูสึกที่วางเบาเขาไป บริเวณหทัยวัตถุรูสึกอยางไร ? ยังรูสึกหนัก ๆ ตื้อ ๆ ตึง ๆ หรือวาง ๆ ? ถารูสึกวาเอาความรูสึกหรือเอาจิตที่เบาเขาไปแลวรูสึกวาโลง ๆ กลวง ๆ ใหขยายความรูสึกที่โลงเบานั้นใหกวางกวารูป กวางกวาตัว ปลอยใหกวาง ออกไปอีกทีหน่ึง จากตอนแรกที่เราเอาความรูสึกมาไวขางนอกแลว ขยายใหกวางไมมีขอบเขต ตอนนี้ใหขยายจากภายใน ปลอย.. ขยายความ รูสึกที่โลง ๆ ใหกวางออกไปไมมีขอบเขต อีกทีหนึ่ง แลวลองดูวารูสึก อยางไร ?
การฝกทําจิตใหวางใหกวาง การขยายจิตใหกวางนั้นเพื่อประโยชนใน การใชงาน เวลาเราคิด ขณะที่เราคิด โดยธรรมชาติคนเราเมื่อคิดก็จะมี มโนภาพเกิดขึ้น คิดถึงคนก็จะมีภาพคน คิดถึงอาคารก็จะมีภาพอาคาร คิดถึงวัตถุสิ่งไหนก็ตาม ก็จะมีภาพเหลานั้นปรากฏขึ้นมาในความรูสึก หรือ ที่ใจของเรา เมื่อปรากฏขึ้นมาแลว อารมณที่ปรากฏเขามาในใจหรือในความ รูสึกนั้น เมื่อไหรก็ตามถาจิตไมมีกําลัง เมื่ออารมณนั้นเกิดขึ้นก็จะทําให
357