Page 79 - มรรควิถี

อยางเดียว จะตองมีเจตนาที่จะเขาไปสังเกตวาขณะไปมีอาการอยางไร ขณะเคลื่อนไหวมีอาการเปนอยางไร ตองมีความสังเกตอยางนี้จึงจะ เขาถึงปรมัตถได
เมื่อถูกความคิดรบกวนตลอดเวลา เห็นแตความตอเนื่องของความ คิดตั้งอยูตลอดเวลา เกิดการเขาใจผิดคิดวาความคิดนั้นไมมีการดับ ลอง ดูนะ วิธีพิสูจนความคิด ลองคิดถึงเรื่องอะไรก็ไดครั้งเดียว ครั้งเดียวนะ แลวบังคับใหความคิดที่เกิดขึ้นนั้นตั้งอยูสัก ๑๐ นาที ตั้งอยูไดหรือเปลา ถาสังเกตจะเห็นวาตั้งอยูไมไดมีอาการแวบไป ตองคิดซ้ํา ตองคิดใหมใชมั้ย บังคับไมได นี่คืออนัตตา นี่คือความไมเที่ยงของความคิด ถาความคิดเขามา เยอะใหใชวิธีสังเกตอยางนี้ อันนี้เขามาดับอยางนี้ อันนั้นเขามาดับอยางนี้ เราจะเห็นความคิดแยกเปนคนละสวนจากที่เห็นวาความคิดติดกันเปนพืด แยกสวนไมได ก็จะเห็นเปนคนละสวน เมื่อจับที่ความรูสึกที่คิดตอไปอีก จะเห็นวาความคิดครั้งแรกกับความคิดครั้งหลัง มีชองวางแยกเปนคนละ สวนชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ ตอไปก็จะเห็นมากขึ้นไปอีกวา แมความรูสึกที่รับรู ถึงความคิดนั้นก็เปนคนละสวนกัน ใจที่รับรูถึงความคิดกับอาการคิด เกิด-ดับพรอมกัน ความคิดที่เกิดขึ้นไมมีตัวตนเปนผูคิด แตถามีความรูสึก วาเราเปนผูคิดเมื่อไหรจะปรุงแตงไปเรื่อย มันก็เลยไมดับซักที เพราะไม เห็นรอยตอของความคิด ไมเห็นรอยตอของมโนภาพที่เกิดขึ้น ที่ไมเห็น อาการเกิด-ดับของความคิดเพราะไมรูวิธีกําหนด ไมรูวิธีเจริญสติ ไมได จับที่ความรูสึกที่รูวาคิดจึงไมเห็นอาการเกิด-ดับ เห็นแตความคิดตาง ๆ เกิดขึ้นอยางตอเนื่องเทานั้น ความคิดเกายังไมหมด ความคิดใหมก็ เกิดขึ้น อันเกายังไมทันหมดอันใหมเกิดตอทันที เราไมเห็นอาการดับ เห็นแตอาการเกิดอยางเดียว ตรงนี้เรียกวาเห็นแตอาการตั้งอยู ภพชาติ กิเลส หรือความทุกขตาง ๆ อาศัยความตั้งอยูของความคิดเกิด ความคิด มันจึงยาวเพราะเห็นแตความตอเนื่องของความคิดถาเราเห็นเราเขาใจวา
65