Page 94 - มรรควิถี

80
ไมพนสภาพแบบนี้ วิธีกําหนดเวทนาก็คือ เขาไปรูอาการเกิด-ดับของ เวทนาที่เกิดขึ้น ทีนี้เมื่อปฏิบัติมากขึ้นก็จะเกิดสภาวะหนึ่งที่เรารูสึก วาปฏิบัติแลวเหมือนปฏิบัติไมได ความรูสึกนี้จะเกิดหลังจากความเปน กลุมกอนแตก มีแตอาการเกิด-ดับที่มันเปนฝอย ๆ หลังจากฝอย ๆ จะ รูสึกวาง ๆ โลง ๆ ขณะที่มองดวยตาเปลาจะเห็นวามีรูปราง แตในความ รูสึกคือในใจเราจะรูสึกวามันกลวง ๆ โปรง ๆ เอาจิตไปแตะตรงไหนก็ ไมถูก แตะตรงไหนก็วางไปหมด นี่เปนลักษณะของอาการพระไตรลักษณ จึงจับใหมันหนาแนนใหเปนกลุมกอนเหมือนสมัยกอนไมได จะรูสึก เหมือนกับกําหนดอะไรไมได เห็นรูปแตกําหนดไมถูก พอถึงตรงนี้จะ รูสึกเหมือนตัวเองปฏิบัติไมได ทําไมได ไมกาวหนา เพราะฉะนั้นสิ่งที่ ตองปฏิบัติตอก็คือวาใหรูวาขณะนั้นจิตใจเราเปนอยางไร สภาพจิตรูสึก วามันเบา ๆ กลวง ๆ โลง ๆ รูสึกวาง ๆ ใหนิ่งเขาไปในใจที่วาง ที่เบา ที่โลงอันนั้น นี่คือเบื้องตน พอนิ่งปุบสภาวะเริ่มชัดขึ้น แตตองนิ่งบอย ๆ ตองทําบอย ๆ ทําซ้ํา ๆ ไมใชทําทีเดียวแลวมันจะชัดตลอด บางครั้ง นิ่งปุบแคนิดหนึ่ง พอนิ่งปุบเห็นนิดเดียวแลวก็หาย นิดเดียวแลวก็หาย ใหทําใหม นิ่งใหม พอสมาธิเพิ่มขึ้นสภาวะในความวางก็จะชัดขึ้นมาเอง เพราะสมาธิเพิ่มขึ้น ๆ สภาวะในความวางก็จะชัดขึ้น ๆ แลวเอาความรูสึก ซอน เขาไปในอาการเกิด-ดับที่ชัดขึ้นมา สติก็จะมีกําลังมากขึ้น ตรงนี้ นี่คือสิ่งที่ตองปฏิบัติ ตอจากนี้สภาวะที่เจอมันก็จะมีลักษณะ มีแลวหมด มีแลวหมด
จากนั้นจะรูสึกวาเริ่มมีหมอก ๆ มัว ๆ ขึ้นมาเหมือนไมคอยใส จาก ที่เคยใสก็จะรูสึกวาทําไมหมอก ๆ มองอะไรพรา ๆ ไมชัดเจนนี่คือสภาวะ ตองสังเกตนะ ถาเจอสภาพอยางนี้เมื่อไรตองสังเกตนะวามีตัวตนมั้ย ถามี ตัวตนเกิดจากสติออน ถาไมมีตัวตนพยายามกําหนดแลวก็ยังหมอก ๆ พรา ๆ แสดงวาเขาสูญาณสลาย ใหจับที่ความรูสึกที่รูวามีอาการหมอก ๆ