Page 13 - แนวทางการปฏิบัติธรรม
P. 13
ลมหายใจที่เป็นอารมณ์ปัจจุบันอย่างต่อเนื่อง ดูซิว่าอะไรจะเกิดขึ้น... เขา เป็นไปตามกาลังของสติ สมาธิ และปัญญาของเราที่กาลังปรากฏ สติมี กาลังมากขึ้นแค่ไหน ความเปลี่ยนแปลงความเปลี่ยนไปของลมหายใจก็ ยิ่งชัดเจนว่า บางลง จางลง เล็กลง เร็วขึ้น หรือกว้างออกไป ๆ นั่นคือ ลักษณะของลมหายใจที่เปลี่ยนแปลง ตรงนี้แหละคือจุดสาคัญว่า ทาไม ในการปฏบิ ตั ธิ รรม การทจี่ ะทา ใหส้ ตเิ ราอยกู่ บั ปจั จบุ นั จงึ ตอ้ งใสใ่ จสงั เกต ความเปลยี่ นแปลง เพราะธรรมดาจติ ของเราชอบเหน็ ความแตกตา่ ง อยกู่ บั อารมณ์ใหม่ ๆ ไม่ชอบอยู่กับเรื่องเดิม ๆ นาน ๆ มันจาเจ มันน่าเบื่อ น่าราคาญ แล้วก็เลยต้องซัดส่ายไปหาอารมณ์อื่น เพื่อไปรับรู้สิ่งอื่น ไป เสวยอารมณ์อื่น เพราะฉะนั้น ถ้าเราเอาจุดตรงนี้มาเป็นตัวที่จะทาให้เรา พัฒนาสติมากขึ้น ก็ด้วยการเอาลมหายใจนี่แหละมาเป็นอารมณ์หลักให้ จิตได้ศึกษาได้เรียนรู้ เพราะอะไร ? เพราะเป็นลมหายใจของเราเอง เป็น ลมหายใจของรปู นามอนั นที้ กี่ า ลงั ทา หนา้ ทขี่ องตนอยู่ อนั นพี้ ดู ถงึ ลมหายใจ
อาการพองยุบก็เช่นเดียวกัน สังเกตถึงรายละเอียดความ เปลี่ยนแปลง เวลาพองออกไปจนสุด...มีอาการหยุดหรือหายไปก่อนไหม ก่อนที่จะยุบลงมา พอยุบสุด...มีอาการหยุดหรือดับไปก่อนไหมก่อนที่จะ พองออกไปอีก สังเกตแบบเดียวกัน แล้วระหว่างที่หายใจเข้าแล้วท้องพองออก อาการพองเป็นคลื่น หรือเป็นเส้น หรือมีอาการพองเป็นขณะ ๆ ๆ ออก ไป... สงั เกตแบบนี้ เหมอื นกนั กบั ลมหายใจเลย เพราะอะไร ? เพราะเขาเปน็ อาการทางกาย เพราะเขาเป็นอาการของลมหายใจเข้า-ออกแบบเดียวกัน เพียงแต่ไม่ได้ชัดตั้งแต่ปลายจมูกจนถึงท้อง แต่ไปชัดที่ท้องอย่างเดียว ถ้าใครเป็นแบบนั้น ขอให้สังเกตแบบนี้ แบบเดียวกับลมหายใจที่พูดไป ให้พอใจ ไม่ต้องไปกังวลว่าจะสงบเมื่อไหร่ จะนิ่งเมื่อไหร่ ไม่ต้อง! หน้าที่
7
