Page 49 - แนวทางการปฏิบัติธรรม
P. 49
การพิจารณาสภาวธรรมขณะเดินจงกรม
ธรรมบรรยาย ณ สานักวิปัสสนาพัฒนาทางจิต จ.ตรัง วันที่ ๑๗ กันยายน พ.ศ. ๒๕๖๕
ข อ ค ว า ม เ จ ร ญิ ใ น ธ ร ร ม จ ง ม แี ก โ่ ย ค แี ล ะ ญ า ต โิ ย ม ท กุ ๆ ค น น งั ่ ต า ม สบายนะ วันนี้เราก็มาฟังธรรม อยู่ในช่วงปฏิบัติธรรมกัน นานมาแล้วไม่ เคยพดู เรอื่ งการเดนิ จงกรมเลย ซงึ่ จรงิ ๆ แลว้ เปน็ อริ ยิ าบถทสี่ า คญั ในการ เจริญกรรมฐาน เพื่อความสมดุลกันระหว่างการนั่งกรรมฐานกับการเดิน จงกรม/การเดินกรรมฐาน เป็นการเปลี่ยนปรับอิริยาบถของเรา บางทีนั่ง นานเกินไปแล้วสมาธิเยอะก็หลับ หรือบางทีพอสมาธิเยอะขึ้น เริ่มนั่งได้ แป๊บเดียวก็หลับ นั่งแป๊บเดียวก็หลับ เวลาเดินก็ลืมกาหนด ทีนี้ในการ ปฏิบัติที่บอกว่ามีการยืน เดิน นั่ง นอน เดินจงกรมเราก็เดินกันอยู่ทุกวัน บางคนก็เคยเดินแบบเป็นจังหวะ จังหวะหน่ึงถึงหก ยกหนอ ย่างหนอ เหยยี บหนอ... หรอื ขวายา่ งหนอ ซา้ ยยา่ งหนอ... บรกิ รรมไป กจ็ ะรหู้ ลกั นดิ หนงึ่ ทีน้ีในการเดินจงกรม เราจะต้องไม่ลืมหลัก หลักของการปฏิบัติ ทุกครั้ง ไม่ว่าจะเดินจงกรมหรือนั่งสมาธิ ให้ยกจิตข้ึนสู่ความว่าง การทาใจให้ว่าง ทบทวนนิดหน่ึงว่า อย่างเวลาเรานั่งสมาธิ เราทาใจให้ว่าง ยกจิตขึ้นสู่ ความว่าง จิตที่ว่างกว้างกว่าตัว แล้วรู้สึกว่านั่งอยู่ในที่ว่าง ๆ จากน้ันก็ กาหนดรู้อาการของลมหายใจหรือรู้อาการพองยุบไป... เวลาเดินจงกรมก็ เช่นเดียวกัน
43
