Page 311 - BUKU III BAHASA JAWA
P. 311
LAMPIRAN 1
BAHAN AJAR
Tembung medhar sabdo tegese sesorah utawa pidhato (Poerwadarminta ing Sutardjo 108: 2013,
yaiku medharake utawa njletrehake/ngandharake pangandikan utawa kawigaten marang
sasama/wong liya. Dene wong kang nindakake medhar sabda diarane pamedhar sabda. Medhar
sabda (sesorah ) iku ngendika sangarepe wong akeh kanthi ancas kang gumathok.
Medhar sabda iku ana maneka werna jinise, ana kang umum, ana kang rowa, ringkes, ana kang
prasaja, rinengga, manut kebutuhan lan kahanan sarta ancasing rembug. Upamane medhar sabda
ing upacara manton, supitan utawa tetesan, sepasaran bayi, kasripahan lan sapanunggalane. Mula
pawongan sing kerep kajibah ngaturake sesorah kudu gelem : nyinau unggah-ungguhing basa.
Trapsila ing patrap. Ora perlu kemrungsung, lan sapiturute. Cak-cakan utawa dhapuking sesorah
iku maneka warna , ana kang mung kaleksanakake kanthi adhedasar bakuning surasa. Kanthi
cathetan cengkkorongan, ana kang ditulis genep banjur diwacakake lan uga ana kang resmi utawa
ora resmi.
Basa sajrone sesorah kaudiya supaya trep, tumrap pamilihe tembung, laras, cetha, lan becik
dhapukaning ukara jumbuh karo kahanan lan nyenengake , bener, iketaning tembung-tembung
manut paugeraning paramasatra.
Struktur Teks Pamedharsabda:
1. Pambuka
a. Salam pambuka
b. Atur pakurmatan marang sing padha rawuh
c. Ngaturake pepujen marang Gus
d. Ngaturake panuwun marang para kang kepareng rawuh
e. Mbabar dhiri
f. Nyuwun palilah
g. Ngandharake karep minangka dadi pranatacara
h. Rantaman Bakune Adicara
2. Bakune adicara kang bakal di ndakake ing sawijining adicara kudu diwaca lan
diandharake kanthi urut lan runtut, supaya sapa wae sing mangkone duwe jejibahan
jroning adicara bisa samapta ing karya lan sawega ing dhiri.
3. Panutup
a. Nyethakake purnaning adicara lan wusanane
b. Ngaturake gunging panuwun dene adicara bisa lumaku kanthi rancag
c. Nyuwun pangapura menawa anggone mernata adicara ana kakirangan
d. Atur pepujen/sesan
e. Salam panutup
13