Page 125 - JUNIO 2024

Pareceume importante enviarche esta carta hoxe mesmo, porque sinto mal, como
5
unha egoísta por gardarme tanto amor e non compartilo contigo e o mundo

enteiro.

Son un tolo cando en ti penso, cando entre pensamentos e palabras fasche

presente aquí no meu cuarto.

Non hai nada que se poida comparar co que sinto por ti, é amor, é lume que

abraza, é querer gritar o teu nome ao vento e que todo se decaten que este amor
é teu, só teu... e é eterno.

Sempre estarei para ti -polo teu amor-

Ti queda sempre comigo porque é así como che am ou, en forma egoísta e
absorbente,té cielo para min só, seica non o entenden?

O amor deberíase dar sen máis e eu sempre o esixo, porque o teu amor
permitiumo e dáme ese dereito de chamarche "amor meu", só meu e de ninguén

máis.

Vives en min da única forma que hoxe coñezo, de lonxe, na distancia e en

silencio, comigo esperando que pase o tempo para estar ao teu lado e quedarme
así todo o tempo de vida que Divos déame para amarche.

En silencio escríboche, pero grítoo ao catro ventos. Ámoche amor meu, nada nin
ninguén poderá deter o meu amor por ti, porque este amor que eu sinto é amor
do bo.

E así, tras as cortinas do meu cuarto miro as follas das árbores caer, presinto
que as follas do calendario tamén o farán e chegará o momento en que por fin

sairei ao teu encontro e poderei abrazarche con todo o meu corazón.

Desde ese momento xa non haberá forzas que me separen de ti nin un só

momento.

Amor, así pénsoche, cada día, cada mes... e gústame saber que me cielas coa

mesma intensidade.

Gústame saber que me reclamas cada día que non sabes onde estou, gústame
saber que me buscas en todos os recunchos, que de só lerme énchesche de min.

Como non vou amarche se es a persoa que me ensinou o mellor da vida!