Page 130 - JUNIO 2024
P. 130

Só quero dicirche simplemente: grazas, grazas polo teu amor e polo teu agarimo
                                                                                                              10
                  que consegue facerme cada día a persoa máis feliz do mundo. Ámoche.


                  Ámoche demasiado.

                  Cielo todo de ti.


                  Sempre mírame o meu querido amor:

                  Hoxe todo é diferente, os murmurios do vento, o sol, as estrelas e todo parece

                  distinto,  e  é  porque  hoxe  todo  en  min  amenceu  namorado  ata  as  trancas,
                  enfeitizado pola grandeza deste amor -o noso amor.


                  Xa nada se parece a outros meses, outros tempos, porque este amor crece dunha
                  maneira que ás veces me asusta un pouco, parece que o corazón se saíse do peito
                  de tanto amor que dar e de tantas caricias que esperan por ti.


                  Hoxe a miña pluma escribe lixeira para chegar ás túas mans, para acariñarche
                  cos meus soños, para facer que este amor que sinto alóxese en ti, nos teus ósos,

                  así como está aloxado en min.

                  -Non hai outro amor igual-


                  Cando sinto que todo o que che poida escribir é pouco, chega á miña mente o
                  teu nome e véxoo gravado en todos os recunchos do meu cuarto, do meu recuncho,

                  e é que nunca me canso de dicir ou escribilo, é como unha adicción.

                  Ti es a miña bela adicción, un amor de grandes plans, de lume e de xeo, de
                  ausencias e proximidades, amor que sente en todas as dimensións, é como un

                  gusanito que percorre o meu ser e pónlleme a pel erizada de só pensar nas túas
                  mans, a túa cara e os teus abrazos.


                  A túa voz, ai amor! a túa voz é a que dá vida aos meus días solitarios. Neses
                  días nos que nada parece bo e todo é gris sempre apareces ti e cheas de esperanzas

                  e ilusións o meu corazón que moitas veces se debilita desta distancia tan cruel
                  que nos mantén afastados.


                  Quixese terche sempre nos meus brazos, fronte á tardiña da miña cidade e ser
                  dunha vez para sempre a túa compañeira, ese é o meu maior desexo.


                  Mentres  respiro  constantemente  repítome  que  así  será,  porque  este  amor  é
                  consagración para sempre, é xúbilo.
   125   126   127   128   129   130   131   132   133   134   135