Page 129 - JUNIO 2024
P. 129
Pero o amor, seica non é así? Para min sempre é lindo e grato ler ou escoitar as
9
palabras que saen dos nosos beizos e corazóns. «Ámoche», «estráñoche…» Esas
palabras xamais cansan, porque son nosas.
Este amor que temos soubémolo coidar a través do tempo, e non deixarei que se
vaia, non me cansarei de escribirche estas palabras… Son as nosas cartas, os
nosos sentimentos, e iso xamais podería cansar.
Ámoche o meu amor, a pesar da distancia que hai entre os dous, ti atópasche
aquí mesmo, xunto a min, entre todas as miñas cousas, nas miñas roupas, nos
meus libros, e en todo canto hai no meu cuarto.
Sempre estou a pensar en ti…
A miña vida está onde estas a túa.
O destino soubo colocarnos no lugar correcto, para que desde o primeiro día da
nosa vida os nosos corazóns crecesen xuntos.
Sempre estiveches aí, demostráchesme que a amizade verdadeira que
compartimos foi algo moito máis importante, e que co tempo derivou no máis
bonito dos sentimentos:
Un amor sublime que durará para sempre.
Soubeches roubarme o primeiro bico, que me soubo a gloria, e desde ese
momento, non nos separamos nunca nin durante un só día, porque a miña vida
está onde esteas ti, e a túa vida está ao meu lado.
É así de simple, pero cando alguén consegue facerche feliz con tan só un sorriso,
Que máis necesitas?, sei que quero estar ao teu lado para sempre, por que onde
ti esteas é onde estará o meu futuro e a nosa felicidade.
A miña meta na vida é facerche feliz, porque cando véxoche sorrir comprendo
que es o amor da miña vida, xa que algo moi intenso móvese nas miñas entrañas
e faime quererche dunha maneira sobrenatural.
Hoxe decidín escribirche para darche as grazas por estar sempre aquí, e darme
todo o que necesito no momento xusto, porque non hai nada mellor que aprender
da persoa á que cielas.