Page 1698 - JUNIO 2024
P. 1698

UN AMOR SEN LÍMITES                                                 3


                  Agora quixese contar a todo o mundo que cielo con todo o meu ser a unha gran

                  muller, e non é calquera muller, senón que é a muller perfecta, a miña esposa,
                  a muller coa que un día soñei.

                  A súa forma de mirarme, a súa forma de falarme, ata me fai tremer, e se vos

                  contase o que provoca a súa forma de bicarme… fai que voe ao ceo e regrese coas
                  mans cheas de estrelas.


                  Confesareivos que só con vela a pel se me eriza, que decidín regalarlle a miña
                  vida nada máis coñecela, e hoxe doulle grazas a deus porque un día El uniu as

                  nosas almas.

                  Non  serei  un  poeta,  nin  un  compositor,  pero  a  súa  forma  de  ser,  os  seus
                  sentimentos, a súa forma de falar… cada recordo é majestuoso, e non soporto

                  que se escape do meu pensamento.

                  As súas palabras, a súa forma de facerme sentir querido… así é como alimenta

                  a miña vida. Os seus suspiros, os seus bicos, cada detalle de amor, son a miña
                  forza e a miña motivación para seguir enfrontándome ao mundo.


                  Aquí estamos, amándonos, e quero que saibas que es ti o meu amor eterno, es a
                  miña paixón, que por amarche daría a miña vida nun instante.


                  Quero que saibas que che cielo con toda a miña alma, que es o máis especial que
                  á miña vida puido chegar, que sen ti eu non son nada, que por ti son quen son.


                  Deime  conta  de  que  son  afortunado…  afortunado  de  terche,  afortunado  de
                  amarche, afortunado de coñecerche.

                  Ámoche. Por que? Son demasiadas razóns, non podería darche unha resposta…

                  a túa mirada, a túa voz, a túa forma de bicarme… as túas mans, o teu cabelo,

                  a túa risa….

                  Es tan única e diferente que non teño ollos para ninguén máis, nin espazo no
                  meu corazón nin na miña mente.


                  Es  ti  quen  eu  sempre  esperei,  día  tras  día…  é  por  ti  que  nunca  perdín  a
                  esperanza, es ti por quen eu pedía noite tras noite… se puidese transmitirche o
   1693   1694   1695   1696   1697   1698   1699   1700   1701   1702   1703