Page 1699 - JUNIO 2024
P. 1699
que sinto cando me tocas, o moito que estraño o teu sorriso canto non véxoche,
4
así talvez, só talvez, poderías comprender o que sinto por ti.
Tan tenra, tan sincera, tan guapa, tan intelixente, tan divertida… ás veces creo
que non che merezo.
Quixese escaparme contigo moi lonxe de aquí, a un mundo onde ninguén máis
exista, onde ninguén nos interrompa e podamos amarnos sen ser presas do
tempo…
Ámoche, o meu amor, grazas por deixarme soñar contigo, por facerme vivir de
ti, por provocar a ilusión que leva o teu nome.
Grazas por elixirme, elixirme para acompañarche, elixirme para camiñar
xuntos pola vida. Grazas, e un millón de grazas por deixarme amarche.
Douche grazas, por darlle unha nova luz á miña vida, por acender unha chama
inextinguible no meu corazón, grazas por mostrarme estes sentimentos que eu
non coñecía… se me preguntas se che am ou, diso non hai dúbida, amor, se me
preguntas se ámoche, quero que saibas que é máis que amor, é unha paixón.
Hoxe e sempre amareiche, o meu amor.
(Ti fasme amarche cada día máis)
Sempre teu… sempre miña… sempre noso.
Un novo amencer nos teus brazos
As miñas ilusións volven vivir desde que atopeiche!
A miña vida renóvase cada momento que vivo xunto a ti, nada se compara ao
contemplar o teu sorriso que enche de ilusión o meu corazón.
Quero ver un novo amencer nos teus brazos!
Sentir a túa voz murmurándome os teus desexos, sentir a túa calor brindándome
protección, acelerar todo o meu ser cos teus suspiros.
Es o anxo que me regalou as súas ás e descansa no meu mar de paixóns, es a
muller que os meus anhelos debuxaron coa tinta do meu corazón apaixonado.
Que tristes son as noites cando non estás!
É que che estraño tanto O meu Corazón!
